Өлең, жыр, ақындар

Ана-құдірет

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1824
Құдіреттің белгісіз бір күші ме?
Кіріп-шықпас ғажаптар көп түсіңе.
Ойламаған жерден ылғи шығатын
Табиғаттың таң қаламын ісіне…
Жарататын Алла дейді адамды,
Дананы да, жақсыны да, жаманды.
Мүсіндеген тоғыз айдай Кісі ғып
Құдай десең болмайды ма анаңды.
Тентегім-ау, не істесең құп маған,
Дейді, күтіп болашақтан мықты адам.
Жетіссін деп жанын, тәнін силаған,
Шаранаға жарыққа әлі шықпаған.
Құдіреттің дәл өзі ме – Аналар,
Қалың елге, қас батырға пана бар.
Жеті қат Көк, бүкіл Әлем сиятын –
Ең зор ұғым – АНА деге шама бар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сұраңдаршы сүйінші

  • 0
  • 0

“Сүйiншiлеп” атой салмас осы күн,
Ұмытқан-ау әдет-ғұрып жосығын.
Ұрандатып келе жатса бiр бала,
Шабар едiм қапталдаса қосып үн.

Толық

Тым тереңнен тіл қатады біреу үн

  • 0
  • 0

Көз алдымда қаракөк боп жатты аспан,
Бiрде адасып, бiрде санап дөп басқан.
Көкiрекке сыйыспаған көп ойдың
Кейбiрiне өз ұлымдай жақтасқам.

Толық

Мен Сайынмын ғой

  • 0
  • 0

Апырым-ай!
Неге мені мына жұрт елемейді?
Дейтін кісің мен емес ие, мейлі
Бетін ашып алалық мәселенің,

Толық

Қарап көріңіз