Өлең, жыр, ақындар

Қара нар, қара жусан

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1829
Жарамайда жiбек мата төсекке,
Ал тозғанда жабулыққа есекке.
Жамап-жасқап жасыратын иiндi
Бөз бен шыт қой, арзанқолдау десек те.
…Амалсыздан көндi ме өмiр тезiне,
Мүмкiн, әлде өз еркiмен сөзiне,
Мақсат етпей жарқылдауды жiбектей,
Ұқсап кеткен қазақ атам бөзiне?
Көнбемiз ғой өзгелердi сөкпейтiн,
Өз ұлына орынсыздау өктейтiн.
Қара нары қазағымның дәл өзi –
Мiну үшiн бiр ауыз сөз – “шөк” дейтiн.
Жұмсақ иiн, әдетi жоқ кектейтiн,
Көршi-қоңсы арын әсте төкпейтiн.
Қара жусан қазағымның дәл өзi –
Үсiп жатып, жанып жатып көктейтiн.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жер

  • 0
  • 0

Атыңды жаттап өскен жастан адам,
Туған жер, ыстықсың-ау басқалардан.
Өзiңнен сәл биiктi көрсем болды,
Өлеңмен әр төбеңе тас қалағам.

Толық

Төрт мезгіл

  • 0
  • 0

Қыс қорқытса сездіріп ызғар барын,
Қысылмайды жап-жас боп көктем — дарын.
Жағып жатыр көк бояу оңды-солды,
Ол өнерде танытты өктем барын.

Толық

Көңіл

  • 0
  • 0

Алға тартса пасықтар жамандықты,
Мен келемін ұран ғып адамдықты.
Кей жігітті, қайтейін, бай табиғат
Жақсылыққа, қан шықпас, сараң ғыпты.

Толық

Қарап көріңіз