Өлең, жыр, ақындар

Мінез

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 814
Апшыларын қуырады жекіріп,
Бірде шындық, кейде шылғи өтірік.
От басында отырады кейбіреу,
Бала-шаға берекесін кетіріп.
Ой жүгіртіп өткен істің бекерін,
Мойындайды жаман қылық екенін.
Ақыл-есі асып-тасып жатқанман
Мойындамас әлсіздігінін жетенің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана-халық

  • 0
  • 0

Бір үй толы жан едік бір кездерде,
Түтін шалқыр жарыла күлген кезде.
Анам тапты бәріне — нан, тұз, мейір,
Үш ұл, үш қыз — бой түзеп жүрген бізге.

Толық

Ей, адамдар, Абыл ата ұрпағы!

  • 0
  • 0

Адам ата алғаш қадам басқалы,
Меншігінде Күні де, Жер, Аспаны.
Содан бері ізгілік пен жауыздық,
Өз таңбасын тарих қып тастады.

Толық

Әке тоны

  • 0
  • 0

Ене-ау, дептi келiнi, түскен жылы
(Ұялады әлi күн айтсаң мұны),
Қыл-қыбырды көбейтiп неге керек
Тастайықшы, ескi зат қайтқан құны.

Толық

Қарап көріңіз