Мұрагер

Мен, Сен, Ол – мұрагерміз бәріміз де,
Жасымыз, ұл менен қыз, кәріміз де.
Атаның дақ түсірмей өнеріне,
Әр сөздің, әр қаденің нәрін ізде.
Әзірге мұрагер боп жарытқам жоқ,
Жанына азық жетпей тарыққан көп.
Мұраны талапайға салғандарды
Ақтаймыз, өз жанынан қорыққан деп.
Қалғанды далам бізге мұра болып,
(Бәрі де "дүние" деп тұрар өліп).
Жеріңді, өнеріңді бәрі дайын,
Алуға жапырақтап, сірә, бөліп.
Кешегі арғымақтан, қазанаттан,
Куәміз азып тұқым бара жатқан.
Иесі сол мұраның не бір сабаз,
Айрылдық алтын басты азаматтан.
Бір ұрпақ тағы келді мұрагер боп,
Сендерден туған елдің сұрары көп.
Сақтаңдар ел мұрасын жанды аямай,
Бір келін тағы бір ұл туады деп.

---