Өлең, жыр, ақындар

Мұрагер

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1860
Мен, Сен, Ол – мұрагерміз бәріміз де,
Жасымыз, ұл менен қыз, кәріміз де.
Атаның дақ түсірмей өнеріне,
Әр сөздің, әр қаденің нәрін ізде.
Әзірге мұрагер боп жарытқам жоқ,
Жанына азық жетпей тарыққан көп.
Мұраны талапайға салғандарды
Ақтаймыз, өз жанынан қорыққан деп.
Қалғанды далам бізге мұра болып,
(Бәрі де "дүние" деп тұрар өліп).
Жеріңді, өнеріңді бәрі дайын,
Алуға жапырақтап, сірә, бөліп.
Кешегі арғымақтан, қазанаттан,
Куәміз азып тұқым бара жатқан.
Иесі сол мұраның не бір сабаз,
Айрылдық алтын басты азаматтан.
Бір ұрпақ тағы келді мұрагер боп,
Сендерден туған елдің сұрары көп.
Сақтаңдар ел мұрасын жанды аямай,
Бір келін тағы бір ұл туады деп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қақың бар ма елді, жер мекендеуге?

  • 0
  • 0

Еділ, Жайық – аталмай, қатар аққан,
Ие болмай атына қаңтар, ақпан.
Ойын ойлап, асына қол соза алмай –
Бұл кім өзі, қорғаншақ, жаутаң қаққан?

Толық

Сезім

  • 0
  • 0

Сезім... Сезім — мәңгі жас көктембісің?
(Табынтады тірлікті көктем — күшің!).
Аяйтын ем мезгілсіз бүр жарғанды,
"Көктем сезім" күзінде шеккенді шын.

Толық

Жанарыңды сатпашы

  • 0
  • 0

Танытады көп кісіні талтаңы,
Қастарында жандайшабы, жалтаңы.
Бәрі де бар, не іздейді ел кезіп,
Бай адамдар, бар адамдар — қалталы?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер