Өлең, жыр, ақындар

Ақ отау, Атамекен, ақ бесігім

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 2233
Ақ отау, Атамекен, ақ бесiгiм,
Қалай деп ат тақсам да – тәттi елiмiң
Ата-анам алғаш к зiн өзi де ашып,
Өзi де өмiр “иттiң” жапты есiгiн.
Өзiңе арнап сезiм жадырадым,
Ұлыңның бiр кез мүмкiн таныр әнiн.
Тiрлiкте жан-қанымды сарқып берем
Шайқалып кетпесiн деп шаңырағың.
Ақ бесiк, Атамекен - әнiм, өлең,
Төсiңде арман iздеп жанып өлем.
Әр тасың, топырағың суарылған
Жасы мен Ата-бабам қаны менен.
Бiр сәтiң басқа жердiң күнi мен тең!
Топырақ Ата-бабам күлi ме екен?
Ақ бесiк, ақ отауым аяласа,
Армансыз бұл өмiрде күлiп өтем!
Бар ақын өзiңнен бастар әнiн,
Тәнiнде, сенiң нәрiң, жас баланың.
Қасиет тула бойың – Атамекен,
Басуға кейде тiптi жасқанамын!…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Елудегі “жас ақын” сыры

  • 0
  • 0

Елуiңде қолға алған қаламыңды,
“Жас ақын” – мен дәмелi, балаң үндi.
Жарандар, сынап бершi талабымды,
Жүрмiн бе босқа шайқап шалабымды?

Толық

Иоганн Штраус

  • 0
  • 0

Суырылып суыртпақ боп сезімдерім,
Тәнімнің сездім сазбен езілгенін.
"Голубой Дунай" вальсі Штраус —
Қонақ боп қайтқан көкке кезім менің.

Толық

Арман көлде

  • 0
  • 0

Адасады-ау, кей-кейде, сірә, сезім
Алпыс жас не... он бесі... бір, ә, сезім?!
Бір қаңғыбас, тағы да іздеп кепті,
Күлдірмекке дейді ғой "бұра сөзің".

Толық

Қарап көріңіз