Өлең, жыр, ақындар

Аққулары – Ақтаудың, Атыраудың

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 2161
Қызықты ма Атырау айдынына,
Қайдан көшiп, кереге жайды мұнда?
Апырым-ай, не деген ырыс едi,
Жаным жайлау, орын жоқ қайғы-мұңға!
Қызық күнiн тойлай ма, тәттi күнiн,
Тым ерекше гәккулеп жатты бүгiн.
Қанатының астында арман отау,
Аққу құстың белгiсi пәктiгiнiң.
Қызыл шырай, қара көз, қара сирақ,
Қара әппақ денеге, қара, шырақ!
Мiнсiз сонша табиғат мүсiндеген,
Қастерлеген, па, шiркiн, дара сыйлап!
Қаракөз қыз, ақ тонды, қара етiктi,
(Уыздай ғып, ғажап-ай, жаратыпты)
Уатып тұр жем берiп құс аруын,
Уылжыған өзi де дара тiптi!…
Аққулары Ақтаудың, Атыраудың,
Қызға, құсқа, көңiлiм, қатар аудың.
Сағынғаннан сiздердi жүрегiмде
Ендi, сiрә, айықпас жатар-ау мұң!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыр жазайын адалға аузым толып

  • 0
  • 0

Нан жоқ. Аштық. Аштардың қарны ашады...
Май бар. Бал жоқ – тоғышар зарлар шағы.
Тауып берші, етегі жасқа толып –
Сұрар, жылар, көз жасы парлар тағы.

Толық

Ей, адамдар, Абыл ата ұрпағы!

  • 0
  • 0

Адам ата алғаш қадам басқалы,
Меншігінде Күні де, Жер, Аспаны.
Содан бері ізгілік пен жауыздық,
Өз таңбасын тарих қып тастады.

Толық

Әке тоны

  • 0
  • 0

Ене-ау, дептi келiнi, түскен жылы
(Ұялады әлi күн айтсаң мұны),
Қыл-қыбырды көбейтiп неге керек
Тастайықшы, ескi зат қайтқан құны.

Толық

Қарап көріңіз