Туған жердің жұпары

Өлең арнап,туған жерге жаздым,міне қолға алып,
Жүректегі жан тебіреніс өлең болып толғанып,
Туған жердің топырағы,анамның алақанындай
Табанынға нәзік тиер,жылуланып жұмсарып

Құстарының сайрауы,анамның бесік жырындай,
Жарқыраған күн көзі Жәннәттің алтын нұрындай,
Білеміз ғой,туған жерге кіндік қаны тамғанын
Алыс кетсем,сағынамын,жақсы көрем жанымдай

Атырауым,жер Жәннәті секілдісің,сондайсың,
Жайығыңға тамсанбай,бір сәтте мен тұрмаймын,
Самал лебі бетіме кен соққан кезде мен деген
Табиғатыңды тамашалап,тоқтамай сені жырлаймын

Құстар ұшып,көк аспанды сәндейді олар гүлдердей,
Жерде өседі кең даламның гүлдері әсем сәуледей,
Каспий жатыр батысында,табиғатқа сән беріп
Табиғатты аялайық оларды мүлде бүлдірмей

Мұнайлы Атырауым таусылмас саған сөз келсе,
Сен бір жатқан поэзиясың құштарым саған дәл жетсе,
Ақындар мен батырлар бар сенен шыққан ұлы тұлға
Қалай ғана ұмытпайық қалады ғой мәңгі есте

Махамбет пен Исатай бар,халыққа ерлік көрсеткен,
Фаризадай ақындар бар,халық қамын сөз еткен,
Құрманғазы күйшіміз бар,Дина оның шәкірті
Өмірдің қиындығын күймен бізге жеткізген

Таусылмайды Атырауым сенің мына сан қырын,
Перзентіңмін Атырауым,айтқан саған жан сырың,
Қуантады,туған жерім мына бізді, ұрпақты
Гүлдей болып,әсемденіп,шуақ шашып,жайқалғаның

---