Өлең, жыр, ақындар

Ізетшілік

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 800
Ең асыл не? – Ол деген iзетшiлiк!
Бар жаһанға жүретiн тiлек тiлеп –
Ол асыл жан! Табиғат берген оған
Жақсылыққа жаралған жүрек – тiлек.
Сүрiнгенде көргенде тұра қалар,
Жанға жайлы, сезiмтал ғұлама бар.
Қолдан келмей, дәрменi жетпей жатса,
Өкiнiштен опынып жылап алар.
Сәл ауысса, пенде ғой, түзеп шығып,
Iстейтiнi қайырым, iзетшiлiк.
Сондай жанды әлемге жария ғып,
Қойса, шiркiн, өмiрге күзетшi ғып!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ізі өзің атақты қайқылардың

  • 0
  • 0

Өнерді сен өмірге балап едің,
Өлең-жырға толы еді жан әлемің.
Талапайлап аузыңнан алып кетті,
Ақкүріш-ау, әніңді қалап елің!

Толық

Ыстық-Ата өзені

  • 0
  • 0

Басып-жаншып бір-бірін аласұрып,
Ақ толқындар асыққан жан ұшырып.
Көрінгенмен сұрапыл, соқыр күш боп,
Дейді, байке, бұнда да бар тіршілік.

Толық

Тырысып көр

  • 0
  • 0

Сарқып алма, өзiңдi, сарқып алма,
Тырбын, тырбын арбаңды тартып алға.
Тәуекел мен тәубәнi жолдас етiп
Дем бер, үлгi өзiңдей жартыларға.

Толық

Қарап көріңіз