Өлең, жыр, ақындар

Шала

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1076
Тiл - елiмнiң мұрасы сан ғасырлық,
Жыр тыңдадым iңiрдi таңға асырып.
Иiсiм шығып тұрады қазақылау,
Құрттайымнан кеткесiн қанға сiңiп.
Кейбiр “шала” шалқиды әлiн бiлмей,
Санар өзiн жалынға кәдiмгiдей.
Тiлi бықсып, көкiрек ыс-ыс болып,
Күл боларын бiлмейдi-ау жалын көрмей.
Соңдай бейбақ бисiнбек, ақынсымақ,
Ақыл айтар баршаға жақынсырап.
Шүлжiң тiлдi, шала арлы пысықайлар
Күн көредi көбiңнен тақыл, шырақ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұйқыңды қишы бір түндік

  • 0
  • 0

Ұйқыңды қишы бір түндік,
Сырласып сандық ашайық.
Кешірші мені еркінсіп
Бақыттан кетсем масайып.

Толық

Есім жиып

  • 0
  • 0

Есім жиып жан-жағыма қарасам,
Ойым ойға бөлінгені, сана — сан.
Отан азат... Тәуелсіздік
Тек өзің Сол заманға ұл болуға жарасаң.

Толық

Мезгілдер

  • 0
  • 0

Жастық — жалын, тау-құз селі, одан тұнық іздеме,
Қарттық — сабыр, беті тыныш, асты лай бірдеңе.
Жастық — дауыл, желкенсіздер жете алмас жағаға,
Қарттық - шалқар, айдыныңда қатар жүзер жүз кеме.

Толық

Қарап көріңіз