Өлең, жыр, ақындар

Шала

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 870
Тiл - елiмнiң мұрасы сан ғасырлық,
Жыр тыңдадым iңiрдi таңға асырып.
Иiсiм шығып тұрады қазақылау,
Құрттайымнан кеткесiн қанға сiңiп.
Кейбiр “шала” шалқиды әлiн бiлмей,
Санар өзiн жалынға кәдiмгiдей.
Тiлi бықсып, көкiрек ыс-ыс болып,
Күл боларын бiлмейдi-ау жалын көрмей.
Соңдай бейбақ бисiнбек, ақынсымақ,
Ақыл айтар баршаға жақынсырап.
Шүлжiң тiлдi, шала арлы пысықайлар
Күн көредi көбiңнен тақыл, шырақ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Абай

  • 0
  • 0

Береке-бірлік кеткенде
Дон, Днепр, Қырым,
Қап тауы — қазақ көшкен жер,
Еділ мен Алтай — малының басы өскен жер.

Толық

Халық әні

  • 0
  • 0

Ән тыңдап неге жылайды?
Сезбейдi-ау аққан көз жасын.
Тағдырға налып, мұңайды,
Тұлпардан тайлар озғасын?

Толық

Шипа

  • 0
  • 0

Әдетім бар оймен әлем кезетін,
Ой толқыннан жер тынысын сезетін.
Ел ұйқыда, сен қамқор боп отырсаң,
Тыныштығын, рахатын сезе түн.

Толық

Қарап көріңіз