Өлең, жыр, ақындар

Шала

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1058
Тiл - елiмнiң мұрасы сан ғасырлық,
Жыр тыңдадым iңiрдi таңға асырып.
Иiсiм шығып тұрады қазақылау,
Құрттайымнан кеткесiн қанға сiңiп.
Кейбiр “шала” шалқиды әлiн бiлмей,
Санар өзiн жалынға кәдiмгiдей.
Тiлi бықсып, көкiрек ыс-ыс болып,
Күл боларын бiлмейдi-ау жалын көрмей.
Соңдай бейбақ бисiнбек, ақынсымақ,
Ақыл айтар баршаға жақынсырап.
Шүлжiң тiлдi, шала арлы пысықайлар
Күн көредi көбiңнен тақыл, шырақ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара мая

  • 0
  • 0

Еркексіз қалған ел деген,
Кеткелі хабар келмеген.
Сонда да арман жетелеп
Қағазға қара сенбеген.

Толық

Болашақ

  • 0
  • 0

Ізгілік ойла ерігіп, жалғыз жатқанда,
Кешірім етші орынсыз кінә таққанға.
Тындырған істің байрағын сұрап бұлданбай,
Азамат атан, бой ұрмай жалған мақтанға.

Толық

Жақындайсың бір аттап

  • 0
  • 0

Қалмайды адам бұ пәниді тұрақтап,
Мәңгі өмірге жақындайды бір аттап.
Мына сөзді, тыңдап көрші, ағайын,
Бір ойымды болдым елге сынатпақ.

Толық

Қарап көріңіз