Өлең, жыр, ақындар

Шала

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 902
Тiл - елiмнiң мұрасы сан ғасырлық,
Жыр тыңдадым iңiрдi таңға асырып.
Иiсiм шығып тұрады қазақылау,
Құрттайымнан кеткесiн қанға сiңiп.
Кейбiр “шала” шалқиды әлiн бiлмей,
Санар өзiн жалынға кәдiмгiдей.
Тiлi бықсып, көкiрек ыс-ыс болып,
Күл боларын бiлмейдi-ау жалын көрмей.
Соңдай бейбақ бисiнбек, ақынсымақ,
Ақыл айтар баршаға жақынсырап.
Шүлжiң тiлдi, шала арлы пысықайлар
Күн көредi көбiңнен тақыл, шырақ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әйелдер

  • 0
  • 0

Өзіңе балап, әлемді ерлер ұмытқан,
Бөбектер сусап, нәр алған сенен, тұнықтан.
Жаулығың сенің бір үйлі жанға шатыр боп,
Жанарың сенің бір үйлі жанды жылытқан.

Толық

Әке әмірі

  • 0
  • 0

Бағындырып заңына бұ тіршілік
Үйретті ғой етуді шүкіршілік.
"Шүкір" деуден қазақтар жалықпайды,
Жатса дағы жүректі қайғы тіліп.

Толық

Үміт сапарында

  • 0
  • 0

Арман жай — Жерде ме екен,
Көкте ме екен?
Бар адам арман қуған, қайтсе жетем?
Мен Сені іздеп келем үміт етіп,

Толық

Қарап көріңіз