Өлең, жыр, ақындар

Тым тереңнен тіл қатады біреу үн

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1062
Көз алдымда қаракөк боп жатты аспан,
Бiрде адасып, бiрде санап дөп басқан.
Көкiрекке сыйыспаған көп ойдың
Кейбiрiне өз ұлымдай жақтасқам.
Адамшылық билесе деп жүрегiн,
Артығырақ тiлеп және тiлегiн,
Жатқанымда адалдыққа шақырып,
Тым тереңнен қатар сонда бiреу үн:
- Жарат, -дейдi, - осы сөздi пайдаңа,
Адам болып қалу керек қайда да.
Жiгiт болсаң, қап-қарағы түнде де
Қара пиғыл қараңғы ойлар ойлама!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзгі бұлт

  • 0
  • 0

Құдіреттің сусындай боп,
Қас-қабағы жалбырап
Түнергенде, қорқыныштан
Дір-дір етті тал, құрақ.

Толық

Інімен әңгіме

  • 0
  • 0

- Аға! Қалай атандың жақсы азамат?
Үлгi тұтты өзiңдi жақын мен жат.
Бұлтарыс па, даңғыл ма өмiр жолы,
Жан қинай ма ұзақ жол тақым қажап?

Толық

Мен ойлана бастадым

  • 0
  • 0

Алпыс деген ақыл ма?
Мен ойлана бастадым.
Сарапқа сап сананы,
Мен толғана бастадым.

Толық

Қарап көріңіз