Өлең, жыр, ақындар

Тым тереңнен тіл қатады біреу үн

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 860
Көз алдымда қаракөк боп жатты аспан,
Бiрде адасып, бiрде санап дөп басқан.
Көкiрекке сыйыспаған көп ойдың
Кейбiрiне өз ұлымдай жақтасқам.
Адамшылық билесе деп жүрегiн,
Артығырақ тiлеп және тiлегiн,
Жатқанымда адалдыққа шақырып,
Тым тереңнен қатар сонда бiреу үн:
- Жарат, -дейдi, - осы сөздi пайдаңа,
Адам болып қалу керек қайда да.
Жiгiт болсаң, қап-қарағы түнде де
Қара пиғыл қараңғы ойлар ойлама!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аллаға арыз

  • 0
  • 0

Япырмай, не боп барады мына заманың,
Даңғылға шығар жоқ па еді, халқым, амалың.
Пақырдың түрін, жесірдің күнін көргенде,
Малынғандай ма соя емес, жасқа қаламым?

Толық

Түн

  • 0
  • 0

Аспаның анау, лаулатып сансыз отты үрген,
Жымыңдап жұлдыз бәрін де көрдім деп күлген.
Қысылар жан жоқ, екеуден екеу қалғанда
Бақытты сол жан, сезімге тәнді өлтірген.

Толық

Табиғат – Адам

  • 0
  • 0

Табиғаттың өзі барлық заманда
Ұқсайды да тұрады ылғи адамға.
Түрі-түсі, мінез-құлқы аумайды,
Қысың – ашу, жазың – күлкі содан ба?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар