Өлең, жыр, ақындар

Тым тереңнен тіл қатады біреу үн

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1015
Көз алдымда қаракөк боп жатты аспан,
Бiрде адасып, бiрде санап дөп басқан.
Көкiрекке сыйыспаған көп ойдың
Кейбiрiне өз ұлымдай жақтасқам.
Адамшылық билесе деп жүрегiн,
Артығырақ тiлеп және тiлегiн,
Жатқанымда адалдыққа шақырып,
Тым тереңнен қатар сонда бiреу үн:
- Жарат, -дейдi, - осы сөздi пайдаңа,
Адам болып қалу керек қайда да.
Жiгiт болсаң, қап-қарағы түнде де
Қара пиғыл қараңғы ойлар ойлама!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұйқысыз түн

  • 0
  • 0

Кілт өзгеріп, күн бата, жаратылыс,
Тапқандай ма, аз дамыл, дала тыныш.
(Табиғаттан тыс туған құбылыстай,
Бұ не ғажап, алмайды қала тыныс).

Толық

Жастарға

  • 0
  • 0

Осы өмірден өз орныңды алдың ба?
Сәулеленіп арман тұр ма алдыңда?
Жүре беріп сілтеуімен біреудің
Әлде шығып өз жолыңнан қалдың ба?

Толық

Өмір өткелдері

  • 0
  • 0

Арманымсың, күнім деді бозбала,
Құшағына кіре түсті қыз бала.
Өшіп барам, ая мені, сәулешім
Жігіт түгіл есер желден қызғана.

Толық

Қарап көріңіз