Өлең, жыр, ақындар

Ақ лақ

  • 22.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1587
Адасып қалып ақ лақ,
Жылап жүрді маңырап.
Қыдырып сай, белесін,
Тыңдамады ол енесін.
Өріс болған аймақта,
Ауылы енді қай жақта?
– Тек кінәлі өзім деп,
Іздеп жүрді безілдеп.
Қас қарая бастады,
Түнерген түн аспаны.
Дір-дір етті ақ лақ,
– Енем қайдан табылады?
Боламын деп ақылды,
Енесін ол шақырды.
Қылығына өкінді,
Тұра қалып өкірді.
Мә, мә – деп ол шаттанды,
Иесі іздеп тапқан-ды.
Өзі де әбден ашықты,
Енесіне асықты.
Лақ:
– Кешіріңіз, анашым!
Енесі:
– Кім кешірмес, баласын.

(балаларға арналған тақпақ)



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мамандық

  • 0
  • 0

Теміржолшы атам да,
Шығады алыс сапарға.
Сәнді киім тігетін,
Тігінші ғой апам да.

Толық

Шекербектің қылығы

  • 0
  • 0

Шекербек те кешеден,
Шығарды сөз таласын.
Көрдім деді көшеден,
«Пойыздың мен баласын».

Толық

Мен өзім

  • 0
  • 0

Тұра салып тісімді,
Тап-таза етіп тастаймын.
Көбейтем деп күшімді,
Жаттығуды бастаймын.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер