Өлең, жыр, ақындар

Аридай (1 ­нұсқа)

  • 24.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1287
Етегі қызыл тонның қиылмаған,
Жалғыздық түсті, міне, биыл маған.
Дүниеде нендей мұңдық-қыздар мұңдық,
Топырақ өз еліңнен бұйырмаған.

Етегі көйлегімнің бүрме-бүрме,
Еске алып жүргейсің-ау күнде-күнде.
Арманға жетпеген соң бұл заманда,
Екеуіміз болыппыз ғой тірі пенде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ахау, әлиләй

  • 0
  • 0

Көктейді тамыр болса жалғыз терек,
Жасыннан суландырған алып қорек-ай.
Ей, ахау, әлиләй,
Ахау, әлиләй-ау.

Толық

Бекзатым

  • 0
  • 0

Қара нар жүк көтермес бел кеткен соң,
Ен жайлау құлазиды ел кеткен соң.
Жолыққанша
Аман бол, амал қанша.

Толық

Алма ағаш тағы гүлдеді

  • 0
  • 0

Көктемде алма бағында,
Қызбен жігіт сырласты.
Бұлбұл сайрап маңында,
Алма ағаштар гүл шашты.

Толық

Қарап көріңіз