Өлең, жыр, ақындар

Аридай (1 ­нұсқа)

  • 24.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1306
Етегі қызыл тонның қиылмаған,
Жалғыздық түсті, міне, биыл маған.
Дүниеде нендей мұңдық-қыздар мұңдық,
Топырақ өз еліңнен бұйырмаған.

Етегі көйлегімнің бүрме-бүрме,
Еске алып жүргейсің-ау күнде-күнде.
Арманға жетпеген соң бұл заманда,
Екеуіміз болыппыз ғой тірі пенде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нәзік бел

  • 0
  • 0

Ауылым көшіп барады ылай көлге-ай!
Шағи бешпет жарасар қынай белге, нәзік бел.
Кеткенде жерің шалғай-ей, жан сәулем-ай!
Көздің жасын көл қылып жылай көрме-ай!

Толық

Ғазиза

  • 0
  • 1

Алманың қол сермедім ағашына,
Көз жетіп, алтын, гауһар, Ғазиза-ау,
Қалқа-ай, бағасына-ай!
Асыл деп арғымаққа қол артып ем,

Толық

Жан қалқатай

  • 0
  • 0

Дәйім менің мінгенім көгілдірік, көгілдірік,
Көк дөненге жарасар өмілдірік-ай.
Жерің шалғай кеткенде құрбыластар, құрбыластар,
Осы әніме сала жүр төгілдіріп-ай.

Толық

Қарап көріңіз