Өлең, жыр, ақындар

Аридай (1 ­нұсқа)

  • 24.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1088
Етегі қызыл тонның қиылмаған,
Жалғыздық түсті, міне, биыл маған.
Дүниеде нендей мұңдық-қыздар мұңдық,
Топырақ өз еліңнен бұйырмаған.

Етегі көйлегімнің бүрме-бүрме,
Еске алып жүргейсің-ау күнде-күнде.
Арманға жетпеген соң бұл заманда,
Екеуіміз болыппыз ғой тірі пенде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ой, деш

  • 0
  • 0

Қасың қара, ей, қалқа, бетің айдай,
Ойнақтайсың, еркелеп телі тайдай.
Қайда барсам қалмайсың бір есімнен,
Көлеңкеңді көрсетіп қызыл байлай.

Толық

Әридай, қалқаш

  • 0
  • 0

Ай қараңғы болғанда, жұлдыз жарық,
Қайда жүрсең бір жарық түспегі анық.
Өліммен ойнама, талапқа ұмтыл,
Кеткен адам қайтқан жоқ түкті тауып.

Толық

Кенем-ай

  • 0
  • 0

Түлкі бөркің басыңды түбіттеген, е-ей,
Сенен артық болар ма жігіт деген, е-ей.
Осы тұрған ауылға бір келмейсің, е-ей,
Ақ сандыққа түстің бе кілттелген, е-ей.

Толық

Қарап көріңіз