Өлең, жыр, ақындар

Заман-ай (2 нұсқа)

  • 04.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1615
Еріккенде шығам деп тау басына-ай,
Салып алдым сақина сау басыма, заман-ай.
Сені қиып кете алмай, қарағым-ай, заман-ай,
Көпшіліктің қалдым ғой табасына-ау.

Жастық дәурен қайта келмес, заман-ай,
Қырға шықсаң, көрінер қызыл еспе, ай.
Қырғауылдай көрінген біздің көш пе,заман-ай.
Бармақ едім көшіңе жете алмадым, заман-ай,
Аяқ-қолым байланып, мені кеш те-ау.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жарын жоқтау

  • 0
  • 0

Мінгенде атым кер шұбар,
Тебінген сайын тер шығар.
Тең тұсың сенің келгенде,
Теңселіп үйден кім шығар.

Толық

Самарқан Түркістанұлын әйелі Үриланың жоқтауы

  • 0
  • 0

Мінгенде атың көкжарқын,
Айтайын, жұртым, сөз нарқын.
Суға да малтып жүргенде,
Болмаған екен бір жақын.

Толық

Зұқа қажыны келіндері Бәтиқа мен Бәтиманың жоқтауы

  • 0
  • 0

Мейірбан, ғазиз атам-ай,
Не болар зарлап ботаң-ай.
Мамыққа жатпас әтиім,
Қара жер қайтып жатады-ай.

Толық

Қарап көріңіз