Өлең, жыр, ақындар

Көкайдай

  • 04.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1989
Қарағым, сен де ақ маңдай, мен де ақ маңдай,
Қосылса екі ақ маңдай, шам жаққандай.
Төбесі сұлу қыздың көрінгенде,
Аяқты баса алмаймын жын қаққандай.

Қайырмасы:
Бір ағашта екі алма,
Мен де алмаймын, сен де алма!
Анық достым сен болсаң,
Оймақ ауыз, қиғаш қас,
Мен кеткенде сен қалма!
Ей, көк-айдай, көк-айдай,
Күткен, сәулем, қыз қайда-ай!

Көзіңнің айналайын жанарынан,
Сөзіңнің қуанамын хабарынан.
Не келіп, нелер кетпес жігіттікте,
Иіскеп жатар ма едім тамағыңнан!

Қайырмасы:
Бір ағашта екі алма,
Мен де алмаймын, сен де алма!
Анық достым сен болсаң,
Оймақ ауыз, қиғаш қас,
Мен кеткенде сен қалма!
Ей, көк-айдай, көк-айдай,
Күткен, сәулем, қыз қайда-ай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ай-хай, заман-ай

  • 0
  • 0

Өлеңді неге отырмыз дүрілдетпей,
Ай-хай, заман-ай.
Қалайық дүрілдетіп заман өтпей,
Әй, уәй.

Толық

Қара жол

  • 0
  • 0

Басынан қара қия қарға жүрер,
Шиқылдап қара жолмен арба жүрер-ай.
Түскенде сен есіме сенер болсаң,
Кеудеде шықпаған жан зорға жүрер-ай.

Толық

Көк көбелек

  • 0
  • 0

Әуеде ұшып жүрген көк көбелек,
Жазайын дертің болса су себелеп.
Кеткенде ауылың шалғай, ей,перизат,
Жортайын аш бөрідей тау жебелеп.

Толық

Қарап көріңіз