Өлең, жыр, ақындар

Қанапия

  • 04.04.2020
  • 0
  • 0
  • 986
Ауылым жал қарағай, бір шоқ мия,
Мінемін ақкекілді-ау жылқы-ау жия.
Осы әнге түрлендіріп салады екен-ай,
Баласы Қарабастың-ай Қанапия-уай.

Қайырмасы:
О-а-уай, ха-лә-лә-лә-ләу,
Ха-лә-лә-лә-лә-лә-ләу.
Ха-лә-лә-лә ли-ли-ли-лә,
Ли-ли-ли-лә-ләу, ха-лә-лә-ли-ле-уай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауылың сенің белде еді

  • 0
  • 0

Жатыр едім көгалда пішен шауып,
Су болды ақ көйлегім жаңбыр жауып.
Аулың сенің белде еді,
Шай көйлегің бүрмелі.

Толық

Кәрімді қарындасының жоқтауы

  • 0
  • 0

Жағалай біткен бидайық,
Ел қонады шеп жайып.
Ағекемдей сабазға
Не деп бір айтсам лайық.

Толық

Көкен-ай

  • 0
  • 0

Екі ауылдың арасы қар болды ғой, ай,
Бір көре алмай Көкенді зар болдым ғой, ай.
Көкен-ай, қиылған қас екен-ай.
Бір көре алмай Көкенді жүргенімде, ай,

Толық

Қарап көріңіз