Өлең, жыр, ақындар

Қоғалы көл (1 нұсқа)

  • 05.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1316
Ауылың қонған жері-ау қоғалы көл,
Қоңыр қой, қозысы өлсе, болады тел-ай.
Дөңіне-ау Қоғалының шыға келсем,
Алдымнан қоңыр салқын соғады жел-ай-ау.

Қайырмасы:
Сәулем-ай, қарғам-ай,
Қоңыр салқын соғады жел-ай-ау.

Барады аулым көшіп Қауланкөлге,
Жетемін қашан көшіп таудағы елге.
Көргенше қайта айналып кім бар, кім жоқ,
Қол қысып, қош айтайын бұраң белге.

Қайырмасы:
Сәулем-ай, қарғам-ай,
Қоңыр салқын соғады жел-ай-ау.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ай-гок

  • 0
  • 0

Мәскеуде бір қыз көрдік көзі күлген,
Шаштарын он күн тарап, бес күн өрген.
Сол қыздың сұлулығы жаннан асқан,
Етегін дүрия көйлек шаймен бүрген.

Толық

Есей

  • 0
  • 0

Бір қамшым бар қолымда бұйра сапты,
Бұйра сапты сол қамшым жұртта қапты-ай.
Арамыздан қыл өтпес тату едік,
Арадағы қызыл тіл алыстатты-ай.

Толық

Аридай (2 нұсқа)

  • 0
  • 0

Қарағым, айналайын, асыл туған,
Жібекпен қызыл шайы белін буған.
Отырса қос перизат жараспай ма,
Секілді ақ балапан-ай, о, ой, тұйғын қуған, а-ай.

Толық

Қарап көріңіз