Өлең, жыр, ақындар

Мәз

  • 08.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1400
Баста десең, өлеңнің басы менде,
Тал шыбықтай бұралған жасы менде.
Қара бұлттан қайтарып қар жаудырған,
Шұбарала жайшының тасы менде.

Айт дегенде өлеңді іркілмеймін,
Ақ үкінің жүніндей үлпілдеймін.
Айтар жерім осындай кез келгенде,
Желмей, шаппай азырақ бүлкілдеймін.

Өлең басы болады бірден сабақ,
Үлкендердің алдында жезден табақ.
Ала қаптың ауызын ашқандай ғып,
Жіберемін өлеңді жүндей сабап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Он алты қыз

  • 0
  • 1

Астыма мінген атым генадушка,
Шабамын көңіл ашып немножка.
Не стоит на свете жить етуге,
Азырақ ойнап-күлмей, молодушка.

Толық

Беу-беу

  • 0
  • 0

Аппақ еті қардай боп,
Бет қызылы қандай боп!
Отыр ма екен сол сәулем,
Көлге дүзген хандай боп!

Толық

Қапиада-ай

  • 0
  • 0

Қаратау басың биік тақиядай,
Көш өтсе көкорайды жапырады-ай.
Білімге әл келгенше таласыңдар,
Кейінде қалып жүрме қапиада-ай.

Толық

Қарап көріңіз