Өлең, жыр, ақындар

Мәз

  • 08.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1497
Баста десең, өлеңнің басы менде,
Тал шыбықтай бұралған жасы менде.
Қара бұлттан қайтарып қар жаудырған,
Шұбарала жайшының тасы менде.

Айт дегенде өлеңді іркілмеймін,
Ақ үкінің жүніндей үлпілдеймін.
Айтар жерім осындай кез келгенде,
Желмей, шаппай азырақ бүлкілдеймін.

Өлең басы болады бірден сабақ,
Үлкендердің алдында жезден табақ.
Ала қаптың ауызын ашқандай ғып,
Жіберемін өлеңді жүндей сабап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаз болса

  • 0
  • 0

Жаз болса жердің жүзі жайнап тұрған,
Ән шырқап бұлбұл құстар сайрап тұрған.
Болғанда қырық күн шілде, сарша тамыз,
Ыстық боп жердің жүзі қайнап тұрған.

Толық

Қара көзім

  • 0
  • 0

Аулым көшіп барады белден басып,
Белден асқан бұлтпенен араласып-ай.
Аулың алыс кеткенде, әй қарағым,
Ақ қағазбен жүрелік амандасып-ай.

Толық

Ай-ай, бозым (екінші нұсқа)

  • 0
  • 0

Той дегенде мінемін дөненімді,
Жақсылардан аяман өнерімді.
Топ алдында осындай сынға түсіп,
Бір тексеріп қояйын өлеңімді.

Толық

Қарап көріңіз