Өлең, жыр, ақындар

Мәз

  • 08.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1601
Баста десең, өлеңнің басы менде,
Тал шыбықтай бұралған жасы менде.
Қара бұлттан қайтарып қар жаудырған,
Шұбарала жайшының тасы менде.

Айт дегенде өлеңді іркілмеймін,
Ақ үкінің жүніндей үлпілдеймін.
Айтар жерім осындай кез келгенде,
Желмей, шаппай азырақ бүлкілдеймін.

Өлең басы болады бірден сабақ,
Үлкендердің алдында жезден табақ.
Ала қаптың ауызын ашқандай ғып,
Жіберемін өлеңді жүндей сабап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Марқакөл

  • 0
  • 0

Салғаным дарияға желкен қайық,
Болғанда сіз бір лашын, біз бидайық.
Іздеген сұрағанға тура келді,
Құлын-тайдай айқасып бір ойнайық.

Толық

Ғайни

  • 0
  • 0

Есімнен еш кетпейді Ғайни атың,
Өртеген жүрегімді перизатым.
Бұлақтай көгал қуған таудан құлап.
Бересің кімге арнап бал ләззаттан?!

Толық

Гауһар тас (3-нұсқа)

  • 0
  • 0

Ажарың ақ түлкідей қашқан құмнан,
Шолпандай таң алдында жалғыз туған.
Жылы су, қолда құман, қарда орамал,
Жібекпен қызыл кәріс белін буған.

Толық

Қарап көріңіз