Өлең, жыр, ақындар

Мәз

  • 08.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1626
Баста десең, өлеңнің басы менде,
Тал шыбықтай бұралған жасы менде.
Қара бұлттан қайтарып қар жаудырған,
Шұбарала жайшының тасы менде.

Айт дегенде өлеңді іркілмеймін,
Ақ үкінің жүніндей үлпілдеймін.
Айтар жерім осындай кез келгенде,
Желмей, шаппай азырақ бүлкілдеймін.

Өлең басы болады бірден сабақ,
Үлкендердің алдында жезден табақ.
Ала қаптың ауызын ашқандай ғып,
Жіберемін өлеңді жүндей сабап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Башқұлбай

  • 0
  • 0

Қара тайдың үстінде қалғып жүрмін-ай, ай,
Байқасаңыз, ағалар, нағып жүрмін.
Башқұлбай, Башқұлбай,
Башқұлбай, Башқұлбай!

Толық

Қош, аман бол

  • 0
  • 0

Жасымнан болдым құмар, сәлем саған,
Күн бар ма дидарласар есен-аман!
Жалғанда сенсіз маған қызық бар ма,
Тілекке жететұғын туды заман.

Толық

А, құрбым, айдай-ау

  • 0
  • 0

Есік алды қара су бойламадым-ей,
Бұл жалғанның өтерін ойламадым.
Бұл жалғанның өтерін білген болсам-ей,
Құлын-тайдай айқасып ойнамадым.

Толық

Қарап көріңіз