Өлең, жыр, ақындар

Мысық–тышқан

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1988
Қол ұстасып тұрыстық,
Дөңгеленiп айналып.
Екiлене қуысып,
«Мысық – тышқан» ойнадық.
«Тышқан» болып Құралай,
«Мысық» болып мен шықтым.
Қуа-қуа қуалай,
Əбден өзiм тершiппiн.
Мұндай тышқын көрмедiм,
Қашты дейсiң ұшып кеп.
Шаңына да ермедiм,
Жарытпадым мысық боп.
– Тышқан құсап тырбыңдап, –
Десем де, – жəй қашсаңшы!
Құралайым жылтыңдап,
Дейдi: «аяқты бассаңшы!»
Шаршап, бiттi төзiмiм,
Ендi қайтiп ұстармын.
Не болса да өзi бiр
Жүйрiгi екен тышқанның!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Борыш

  • 0
  • 0

Тыныштықпен атса егер
Аппақ таңдар,
Саған сыйлап сол таңды
Жатқандар бар.

Толық

Нені ұқтым?

  • 0
  • 0

Ертемен-ерте
Тұрдым-дағы,
Жақсылап беттi
Жудым-дағы,

Толық

Қазан

  • 0
  • 0

Қауын-қарбыз
Қазан болып,
Бау-бақшаның түстi ажары.
Қырман басы

Толық

Қарап көріңіз