Өлең, жыр, ақындар

Мысық–тышқан

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1865
Қол ұстасып тұрыстық,
Дөңгеленiп айналып.
Екiлене қуысып,
«Мысық – тышқан» ойнадық.
«Тышқан» болып Құралай,
«Мысық» болып мен шықтым.
Қуа-қуа қуалай,
Əбден өзiм тершiппiн.
Мұндай тышқын көрмедiм,
Қашты дейсiң ұшып кеп.
Шаңына да ермедiм,
Жарытпадым мысық боп.
– Тышқан құсап тырбыңдап, –
Десем де, – жəй қашсаңшы!
Құралайым жылтыңдап,
Дейдi: «аяқты бассаңшы!»
Шаршап, бiттi төзiмiм,
Ендi қайтiп ұстармын.
Не болса да өзi бiр
Жүйрiгi екен тышқанның!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аңқау

  • 0
  • 0

Күресiп бiз
Жатыр едiк,
«Ал қайсымыз
Күштiмiз!» – деп,

Толық

Ұшақтан жылдам бұлттар

  • 0
  • 0

Таңертең күн ашық,
Тұр еді нұр шашып.
Аспанда бұлт жоқ:
Ендеше күдік жоқ.

Толық

Жаза

  • 0
  • 0

Саудагер түксиiп қабағы,
Тектен-тек баласын сабады.
Саудасы жүрмесе əдетi,
Баладан өшiн кеп алады.

Толық

Қарап көріңіз