Өлең, жыр, ақындар

Ұшқыш

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1801
Төбеден
Шаншылып,
Бəрiңе
Əн салып бередi бозторғай.
Одан да
Жоғары
Əрiде,
Ұшады тырналар жезтаңдай.
Əрменде
Бұлттар тұр
Түнерiп,
Қабағы түксиген қап-қара.
Сол маңды
Мекендеп
Жүредi
Жаңбыр да, бұршақ та, ақ қар да.
Одан да
Жоғары
Биiкте,
Ақ шаңқан ұшағың ұшып жүр.
Iшiнде
Ұшқыш бар,
Бiлiктi,
Ол да бiр, самғаған құсың бiр.
Көгiлдiр
Кеңiстiк
Айнала,
Сүйедi ол қашан да биiктi.
Өмiрiн
Қатерге
Байлаған,
Ұшқышқа кең аспан сүйiктi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түйе неге көңілсіз?

  • 0
  • 0

Ой-һой, шiркiн, көктем,
Салтанатты неткен!
Жатыр əне – мысық,
Баурында төрт мысық.

Толық

Бір уыс бидай

  • 0
  • 0

Күн жауайын деп тұр,
Батыр, мә, кәстөмің.
Өзіңнің желің бар баласың,
Тоңып қаласың.

Толық

Шекарашы

  • 0
  • 0

Шығыс жақта таң атса,
Батыс жақта күн батқан.
Солтүстiкте қар жатса,
Оңтүстiктi гүл жапқан.

Толық

Қарап көріңіз