Өлең, жыр, ақындар

Ұшқыш

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1517
Төбеден
Шаншылып,
Бəрiңе
Əн салып бередi бозторғай.
Одан да
Жоғары
Əрiде,
Ұшады тырналар жезтаңдай.
Əрменде
Бұлттар тұр
Түнерiп,
Қабағы түксиген қап-қара.
Сол маңды
Мекендеп
Жүредi
Жаңбыр да, бұршақ та, ақ қар да.
Одан да
Жоғары
Биiкте,
Ақ шаңқан ұшағың ұшып жүр.
Iшiнде
Ұшқыш бар,
Бiлiктi,
Ол да бiр, самғаған құсың бiр.
Көгiлдiр
Кеңiстiк
Айнала,
Сүйедi ол қашан да биiктi.
Өмiрiн
Қатерге
Байлаған,
Ұшқышқа кең аспан сүйiктi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Обал ғой

  • 0
  • 0

Көктемде амал торғайды
Көрсе атқан баланы,
«Мынау, мынау оңбайды» –
Деп мүйiздеп алады.

Толық

Шекарашы

  • 0
  • 0

Шығыс жақта таң атса,
Батыс жақта күн батқан.
Солтүстiкте қар жатса,
Оңтүстiктi гүл жапқан.

Толық

Қорқақ

  • 0
  • 0

«Тышқан», – деп ек, елеңдеп,
«Қазiр қайтып келем», – деп,
Төкен тұра жөнелдi,
Жұрт күлкiге кенелдi.

Толық

Қарап көріңіз