Өлең, жыр, ақындар

Ұшқыш

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1915
Төбеден
Шаншылып,
Бəрiңе
Əн салып бередi бозторғай.
Одан да
Жоғары
Əрiде,
Ұшады тырналар жезтаңдай.
Əрменде
Бұлттар тұр
Түнерiп,
Қабағы түксиген қап-қара.
Сол маңды
Мекендеп
Жүредi
Жаңбыр да, бұршақ та, ақ қар да.
Одан да
Жоғары
Биiкте,
Ақ шаңқан ұшағың ұшып жүр.
Iшiнде
Ұшқыш бар,
Бiлiктi,
Ол да бiр, самғаған құсың бiр.
Көгiлдiр
Кеңiстiк
Айнала,
Сүйедi ол қашан да биiктi.
Өмiрiн
Қатерге
Байлаған,
Ұшқышқа кең аспан сүйiктi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тіл хикаясы

  • 0
  • 0

Жаз шығады.
Каникул кеп жетедi.
Қойлы ауылға ұлым менiң кетедi.
Қазақшаны үйрен деймiз тапсырып,

Толық

Құрақ көрпе

  • 0
  • 0

Жердiң бетiн неге теңеу өтiмдi,
Жердiң бетi –
Құрақ көрпе секiлдi.
Суретшiнiң палитрасы ол дөңгелек,

Толық

Мөңірек құлын

  • 0
  • 0

Ертек тыңда бөлекше
Сұмдық қызық бұл дейтiн.
Құлын жайлы ол ерекше,
Кiсiнеудi бiлмейтiн.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар