Өлең, жыр, ақындар

Өкпе

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 647
Өкпелейміз көсемге, патшамызға,
Апарды деп қатерлі аспа-құзға.
Өкпелейміз мол жеміс бермеді деп,
Баптай алмай қуратқан бақшамызға.
Өкпелейміз «қыз бердің, ұл қайда» деп,
«Бел бүгіліп, жасым да ұлғайды» деп.
Өкпелейміз «ұл бердің, қыз қайда?» деп,
«Мініс мініп, ұстайтын пұл қайда?» деп.
Өкпелеткен әйтеуір өзгелер деп,
Ойламаймыз басыма сөз келер деп.
Күлімізді шығарып күйбің-күйбің,
Күнімізді өткіздік көздеп ермек.
Өкпелейміз ханға да, қарашаға,
Себебі көп... ағайын, бала-шаға.
Хақсыз жүрек өкпені өндіреді,
Аллаһ деген, япырм-ай, адаса ма?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қағаздың бетіндегі ізім менің

  • 0
  • 0

Тордағы арыстандай аласұрдым,
Қылғытты тірлігімді қара сұр күн.
Жүрекке қырау қатқан секілденді,
Көрмеген жақсылығын жанашырдың.

Толық

Иман күзетші

  • 0
  • 0

Періштем – қатал тергеушім,
Әзәзіл – алдар жақтаушым.
Менмендік – құртар көрнеу сұм,
Сабырым ғана – сақтаушым.

Толық

Адам болып өзімше

  • 0
  • 0

Адам болып өзімше,
Мен несіне шіренем?
Жүрек тоқтап, көз ілсе,
Жазылмайды жыр-өлең.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар