Өлең, жыр, ақындар

Қыз сыры

  • 21.04.2020
  • 0
  • 0
  • 872
Сені ұнатып, оянғандай бір үміт,
Бір үміттің жылуына жылынып.
Жүрген едім, «жас» деп аяп сен кеттің,
Қатар баспай, жалғыз өзің бұрылып.

Мейлі, дедім өтер-дағы өмірлер,
Жерге түсер көкке ұшқан көңілдер.
Сөніп қалған үміт қайта оянар,
Тіктелетін шығар, сынған сенімдер.

Өтпейтіндей көрінетін бір сағат,
Алыстауда жастығым да күн санап.
Жас екен деп таңырқама енді сен,
Жылдар кеткен тұманымен тұмшалап.

Бара жатсың, кеше көрдім көшеде,
Сен атаға, мен ұқсаймын шешеге,
Болды енді, қарай берме, қарама,
Сенің жасың, менің жасым нешеде?!

Немере боп, шөбере боп ол енді,
Жастық шағым әлди айтып жөнелді.
«Жассың» деген сөзді айтатын «жас адам»,
Шөбереге айтып отыр өлеңді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ата, Әже

  • 0
  • 0

Жұлдыз дейсің, күн дейсің,
Жайнап тұрған гүл дейсің.
Ең жақсы гүл, жарық күн –
Әжең емей, кім дейсің?

Толық

Тау қойнауы

  • 0
  • 0

Тау гүлінің аңқығанда жұпары,
Танау, байғұс, тамсанып бір жұтады.
Тас үйлерден шыға келген теліге,
Таң болып тұр тырбиған әр бұтағы.

Толық

Бұл дала

  • 0
  • 0

Бұл дала күлді талай, жылады да,
Келеді күй әуені құлағыма.
Чикаго қаласына қызықпаймын,
Құмартпаймын Альбион тұманына,

Толық

Қарап көріңіз