Тоқшылық
- 0
- 0
Ол ауылдың қадірмен диқаны еді,
Кеудесіне кең дала сыйған еді,
Кең даланың мәрттігін жиған еді.
Көңілі түскен адамға қажет кезде
Біз екеуміз бәйшешектей ерте гүлдедік
Қол ұстасып бақыт жырын шертеміз дедік.
Қарсы жүріп үйренсек те қар мен жаңбырға,
Бірақ қарсы тұра алмадық асау тағдырға.
Бабам менен бабаң дос болған,
Бул туугандык сан миң жылдап коштолгон.
Атам менен атаң дос болгон,
Коштошордо карегине жаш толгон.
Сабина
Өте күшті мен ертең бұл өлеңді қазақ әдебиеті сабағында айтамын көп рахмет