Е, бауыр

Е, бауыр,
Біз де талай жынданғанбыз,
Жынданам деп бәрінен құр қалғанбыз.
Кезінде шындықпенен бір болғанбыз,
Қыздарға — арман, ініге – пір болғанбыз.
Алысып шаршай-шаршай «мыңмен жалғыз»,
Бұл күнде амалсыздан жым болғанбыз.
Ерте иіскеп білетұғын бар бәлені,
Бұл күнде мына біз де сұм болғанбыз.
Тез ысып, тез суитын құм болғанбыз,
Менікі бүгін жұртқа ілесу ғой.
Мен — айтпай-ақ өзің де білесің ғой,
Көңілде екендігін кімдер жалғыз.
«Әруақ азса жын болар» деген бабаң,
Құмырам қолында ойнап нелер жаман.
Құмырамды бір сыйпап қойса болды,
Желпілдеп жетіп келер жын болғанбыз.
Ол сұмдар шыбын екен быжынаған,
Алдымнан солар шықты құжынаған.
Өмірде болмайды екен сұмдар жалғыз.
Отырмын енді міне меңірейіп,
Иленген енді мені терідей үк.
Етегі ерте ашылған сұлу қыздай,
Қараймын әркімдерге бедірейіп.

---