Өлең, жыр, ақындар

Мінәжат

  • 26.04.2020
  • 0
  • 1
  • 9491
Тұра берсін жерім аман, тауым да аман;
Аман жүрсін досым да, жауым да аман;
Адам түгіл, шөптер мен жәндіктердің,
Қиналғанын сезіну - ауыр маған...

Көңілім бар ешкімге тарылмаған,
Аман болсын жат адам, бауыр да аман,
Адам түгіл, тұп-тұнық мына аспаннан,
жұлдыз ағып құласа - ауыр маған...

Шаршасам да қуатты дауылдардан,
Жауындардан беймезгіл сауылдаған.
Бәріне де көнер ем, тек сәбидің,
Жаутаңдаса жанары - ауыр маған...

Далам да аман тұрса екен, бауым да аман,
Қалам да аман тұрса екен, ауыл да аман.
Бір адамның өлгенін естіп қалу -
Өзім өліп қалғаннан ауыр маған.

Өткереді не зұлмат, құйынды адам,
Елім аман болсыншы, үйім де аман.
Мына сұлу ғаламды сақта, Құдай,
Сол болсыншы беретін сыйың маған!



Пікірлер (1)

Гүлнафис

Өте керемет, жаныңмен беріліп оқитын өлең. Рахмет Ақберен!

Пікір қалдырыңыз

Беймәлім бір жағдайларды түсінем

  • 0
  • 0

Беймәлім бір жағдайларды түсінем,
Түсінем де, ауыр-ауыр күрсінем.
Содан кейін бір тылсымның күшімен,
Өлең жазып отырамын, қарайып,

Толық

Аула

  • 0
  • 0

Қажетсіз арманымдай мына аула,
Әсер етпес тұншығып жылауы да.
Жапырақтың тым бөтен құлауы да,
Терезенің тым бөтен қырауы да.

Толық

Шаһар кезген

  • 0
  • 1

Өртеніп ұмыт болған сағыныштан,
Жұрт іші ағып келем, сабылысқан.
Жанарымнан сан ұшқын шашырайды,
Іштегі бітпейтұғын жарылыстан.

Толық

Қарап көріңіз