Өлең, жыр, ақындар

Ауадан, гүлден

  • 27.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2857
Ауадан, гүлден,
күн менен түннен,
Білмеймін, неге қызғанам?
Желменен ұшқан жапырақтан да,
Селк етіп, жаным сыздаған.
Күлкімнің өзі күмілжіп барып,
ғайып болғанда, көзімнен,
Осынау дауыл, алапат күйдің,
Баянын таппай,безінем.

Есімің сенің айтылған мезет,
Күбірлеп өзге еріннен.
Шабытым көзсіз шарқ ұрған мезет,
Қызғанып кетем сені мен.
Сүюдің мұнша азабы барын,
Қалайша бұрын ұқпағам?
Ғаламға іңкәр,
Ғажайып едім,
Өзімді қалай құтқарам?

Жап-жарық менің әлемім кейде,
үздіксе ессіз ғаламнан.
Нәп-нәзік үнім,сәлемім кейде,
Жалт етсе,бөгде жанардан.
Дәл солай сен де қызғанып мені,
Ес-түссіз құлай сүйіп пе ең?
Жалғызым сені,
қызғанады екем,
күнәсіз осы кейіппен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұншама ауыр болар ма еді күзгі өлең?

  • 0
  • 0

Мұншама ауыр болар ма еді күзгі өлең?
Көңіл мынау,
бір үмітті үзбеген.
Сәттер ғайып біз деген.

Толық

Біз екеуміз ойда жоқта кезіктік

  • 0
  • 0

Біз екеуміз ойда жоқта кезіктік,
Тағдыр ма екен?
ұқпадым.
Жан едім мен - жүрегі шер,

Толық

Үнсіздіктің ұлылығын ұқтырып

  • 0
  • 0

Үнсіздіктің ұлылығын ұқтырып,
Жанарларға сағыныштан шық тұнып.
Әр күн сайын,
Бақыт кейпін безбендеп,

Толық

Қарап көріңіз