Өлең, жыр, ақындар

А, дариға, тағы өте ме мына түн

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1014
А, дариға, тағы өте ме мына түн,
«Өтеді» деген қандай қиын сөз еді!
Бұл түнге де сыймай қалды қуатым,
Көңілім менің әрең-әрең төзеді.

Қиялымда бір ғажайып тұр жалын,
Тұр ол ұстап жаңа жырдың ырғағын.
Кешегі түн тұтандырған отымды
Бүгінгі түн сөндіріп ап өкінді.
Уақыт тұр шиқылдатып жыр жанын –
Түк айта алмай отыр менің жырларым.
Уақытты – уақытқа ұсындым,
Уақыттан – уақытты ұрладым.

Бұдан өзге түк бере алмай, түк алмай,
Отырмын мен суып қалған қиялдай.
Отырмын мен сонша жүдеп, сонша арып
Айлы түнгі Алатаудай томсарып.
Сыймай қалған ойларымды ап бүгінге
Аунайды түн жанарымның түбінде.
Осы түнге сыйса барлық өмірлі ой,
Ертеңгі күн өмір сүрмес едім ғой!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыз желкен жалтылдап...

  • 0
  • 0

Жапан түздің желін аңсап жан қызды, ал,
арман, үміт — бізді айдында алғызған.
Біз — флотпыз жекелерден құралған,
желкендерден:

Толық

Ақ көйлекті жеңешем

  • 0
  • 0

Аттандырып ағамды,
айылын көріп атының,
"Жолың болсын!" — деп ылғи күбірлеуші ең ақырын.
Әулиедей жүзіңе тұнып сонда нұр-сипат,

Толық

Жалындап барды да батты күн...

  • 0
  • 0

Жалындап барды да батты күн,
Оның да уақыты болып қап.
Жүйрік жел баса алмай аптығын
Бұтаға сүйенді солықтап.

Толық

Қарап көріңіз