Өлең, жыр, ақындар

Орман

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1686
Сыңсиды, сыңсиды ну орман,
Ну орман – баяғы ну орман.
Кей бұта тым кештеу көгеріп,
Кей бұта тым ерте қуарған.
Ну орман… әндетіп күні-түн
Тербейді өзінің үмітін.
Сыңсиды, сыңсиды қара орман,
Төсінде тұр тұнып бар арман.
Бұл орман – кәрі ғой,
Шаштары болмаса да ағарған.
Жапырақ – көк ала, сары ала
Қалтылдап аулаққа бара ма!
Ну орман – кәдімгі бір орман,
Мыңдаған бұтақтан құралған.
Мың бұтақ тілінде сөйлейді
Бір орман.
Кейде орман сылайды бойын жәй,
Ойлары тұрғанда қойылмай.
Сол орман рухын етеді құс мазақ,
Сабырлы адамның ұшқалақ ойындай.
Басында бар қиял, бар талап
Орман тұр алды – көл, арты – алап;
Мәз боп тұр көктемді көтеріп,
Көкжиекті арқалап.
Ну орман тұр сыңсып. Күн айық,
Жел есті желпініп, тыңайып.
Бұл орман – орман боп жырлайды,
Орман боп мұңайып.
Әр бұтақ өзінше – бір кеуде
Қақы жоқ кірлеуге, күлмеуге.
Орманға шынымен еліктеп көрер ем,
Біреулер күлмей ме?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Самал, самал, сері самал, сал самал...

  • 0
  • 0

Самал, самал, сері самал, сал самал,
Самал жұтып, сана жұтып тамсанам.
Бұл өмірде қайғылы екен қанша адам,
Бұл өмірде бақытты екен қанша адам!

Толық

Өз мүлкімнің бар салмағын ұқса жан...

  • 0
  • 0

Өз мүлкімнің бар салмағын ұқса жан,
Одан сайын ауырлата жүк салам.
Ойхой, менің қанағатым тойымсыз
Қайыршының дорбасына ұқсаған.

Толық

Жұмыр жерді түгел көріп өтем деп

  • 0
  • 0

Жұмыр жерді түгел көріп өтем деп,
Мен отырмын бір төбені мекендеп.
Анда барсам мына жақты көрмеймін,
Мында келсем ана жақты көрмеймін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар