Өлең, жыр, ақындар

О, туған жер, өз деміңді бір алған

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 2682
О, туған жер, өз деміңді бір алған
Сеземін мен таңғы сұрғылт мұнардан.
Бір басылып, бір шыққандай, көкірегің
Шоқалдар мен бұталардан құралған.

Алатаудан аққан мынау өзеннен
Бір үніңді, арыныңды сезем мен.
Көкжиекке аунап кеткен түндермен
Аунап кеткен қасіретіңді білгем мен,
О, туған жер.

Аппақ қарда кара қиқым жатыр шаң,
Ол да сенің ойларыңның тозаңы.
Бір жүйріктен бір жүйрігің озады,
Соны көріп менің де арқам қозады,
О, туған жер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Емен

  • 0
  • 0

Қар мен желге қарсы бітіп алып тұр,
жалаң төсін найзағаймен жанып тұр.
Шекісіпті шеңгел болып тамырлар —
қара тасты бүріп қатып қалып тұр.

Толық

Түн

  • 0
  • 0

Ызың-ызың ететінің не сенің,
онсыз дағы жайсыз менің төсегім:
еске түсіп біреулердің қорлығы,
біреулердің айтқан жала-өсегі.

Толық

Жылжиды түнім, жылжиды...

  • 0
  • 0

Жылжиды түнім, жылжиды,
Бу-айдында гүл жүзді.
Көкжиек-обыр қылғиды
Төбемнен өткен жұлдызды;

Толық

Қарап көріңіз