Өлең, жыр, ақындар

О, туған жер, өз деміңді бір алған

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 2136
О, туған жер, өз деміңді бір алған
Сеземін мен таңғы сұрғылт мұнардан.
Бір басылып, бір шыққандай, көкірегің
Шоқалдар мен бұталардан құралған.

Алатаудан аққан мынау өзеннен
Бір үніңді, арыныңды сезем мен.
Көкжиекке аунап кеткен түндермен
Аунап кеткен қасіретіңді білгем мен,
О, туған жер.

Аппақ қарда кара қиқым жатыр шаң,
Ол да сенің ойларыңның тозаңы.
Бір жүйріктен бір жүйрігің озады,
Соны көріп менің де арқам қозады,
О, туған жер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тыныштық

  • 0
  • 0

Ақша бұлтқа ақ шыңдар тұр жарасып,
бұлттар көшсе — көшердей бірге адасып.
Оятады бұтаны жел ақырын
Шық-көздерін жапырақтың тырнап ашып.

Толық

Бейбітшілік майданы

  • 0
  • 0

Жұмыс дедік,
бермедік тынысқа ерік,
жүр-ау содан жүйкелер жіңішкеріп.
Сілкіп сөйлеп, сондықтан жұлқып іштік,

Толық

Бестармақ

  • 0
  • 0

Қара түнгі найзағайдың жарқылы
өтетұғын сықылды мен арқылы.
Содан шығар, содан шығар жарқыным:
қара суға қайық салдым — қалқыды,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар