Өлең, жыр, ақындар

О, туған жер, өз деміңді бір алған

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 2755
О, туған жер, өз деміңді бір алған
Сеземін мен таңғы сұрғылт мұнардан.
Бір басылып, бір шыққандай, көкірегің
Шоқалдар мен бұталардан құралған.

Алатаудан аққан мынау өзеннен
Бір үніңді, арыныңды сезем мен.
Көкжиекке аунап кеткен түндермен
Аунап кеткен қасіретіңді білгем мен,
О, туған жер.

Аппақ қарда кара қиқым жатыр шаң,
Ол да сенің ойларыңның тозаңы.
Бір жүйріктен бір жүйрігің озады,
Соны көріп менің де арқам қозады,
О, туған жер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл

  • 0
  • 0

Бүр жарды, әне, бір бұта
Жасыл тартты кең өлкем,
сол болар деп күні ертең
саялайтын көлеңкем,

Толық

Тыныштық

  • 0
  • 0

Кім үзеді өзі әлсіз, жіңішке ойды?
Тыныш дейді дүние, тыныш дейді.
Бірақ шыңды бұлт болып буды қайғы,
бірақ бұта дамылсыз судырайды.

Толық

Буын

  • 0
  • 0

Әй, осы бір... буын деген бір «бәле»
Әкелем деп отыр екен жырға не.
Он бір, сегіз.... шыдай алман, әй тегі,
Ал егерде он бес болса қайтеді?

Толық

Қарап көріңіз