Өлең, жыр, ақындар

О, туған жер, өз деміңді бір алған

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 2179
О, туған жер, өз деміңді бір алған
Сеземін мен таңғы сұрғылт мұнардан.
Бір басылып, бір шыққандай, көкірегің
Шоқалдар мен бұталардан құралған.

Алатаудан аққан мынау өзеннен
Бір үніңді, арыныңды сезем мен.
Көкжиекке аунап кеткен түндермен
Аунап кеткен қасіретіңді білгем мен,
О, туған жер.

Аппақ қарда кара қиқым жатыр шаң,
Ол да сенің ойларыңның тозаңы.
Бір жүйріктен бір жүйрігің озады,
Соны көріп менің де арқам қозады,
О, туған жер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баған

  • 0
  • 0

Анам мені тәй тұрғызып о баста
сүйеп еді жуан баған-ағашқа.
Сонсоң сырттай бақылады, кетпеді,
қыпың қақты "құлап қалар" деп мені.

Толық

Келіп қалдың кимелеп, киіз боп бұлт

  • 0
  • 0

Келіп қалдың кимелеп, киіз боп бұлт,
бір-біріңді түртіңдер — мүйіз боп түрт.
Түрткілеңдер біріңді-бірің бұлттар,
бір-біріңді осылай мүйіздеп құрт.

Толық

Ей, күншуақ, құйыла бер жерге осы

  • 0
  • 0

Ей, күншуақ, құйыла бер жерге осы,
Ей, күншуақ – дүниенің зердесі.
Шуақ болып жарқырашы, алғы күн,
Не берсең де – көлеңкелеп бермеші.

Толық

Қарап көріңіз