Өлең, жыр, ақындар

Көк те жұлдыз, жер де жұлдыз – бәрі ұшқын

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1449
Көк те жұлдыз, жер де жұлдыз – бәрі ұшқын,
Жұлдыздардың сәулесімен жарыстым.
Тербеледі теңіздері сәуленің,
Сол теңізге батып-шығып әуремін.
Жері қайсы, көгі қайсы – кім білсін,
Жер мен көктің арасында бір гүлсің.
Нәзіктікке табынғандар, бұтақтың
Сыбдыр-сырын жыр қылсын!
Маңдайымның бәрі жұлдыз – бір керім,
Көк болды ма жер деп менің жүргенім!
Шойын-бұлттар қуаныштан балқыды,
Күнге айналды біздің елдің бар түні.
Сұр болаттан таспа тіліп жүрміз көп,
Сом балғадан ұшқын ұшты жұлдыз боп.
Жұлдыз болып жарқырайды қандай жан!
Жұлдыз болып терім тамды маңдайдан.
Жұлдыз-өзен, арман-таудан бас алған,
Біздің керуен «құс жолында» қашаннан…
Міне, осындай біздің өлке, түні де
Жарық пенен қуаныштан жасалған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күйші қыз

  • 0
  • 0

Саңлақ ердің салмағы
Өнерінде деп еді —
Сені көріп, саңлағым,
Мансұқ еттім мен оны.

Толық

Аялдамада

  • 0
  • 0

Әйелдер тұр тықыршып,
сұлулары көптен көп —
еріні күрең көбінің
иектері көкпеңбек.

Толық

Таңертеңгі смена

  • 0
  • 0

Ұйқы жаншып қажып қалған денені
Келеді алып тіршіліктің өлеңі.
Келеді әне, қайсарлығы шахтердің,
Әзілі мен анекдоты келеді.

Толық

Қарап көріңіз