Өлең, жыр, ақындар

Жанарың, қалқа, жасырды...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2014
Жанарың, қалқа, жасырды
Оянған ойды тезінен.
Үзіліп түскен жасыңды
Үмітім деп сезінем.

Жанарың, қалқа, жанарың
Тұп-тұнық боп жатады.
Сол тұнықтан қанамын,
Сол тұныққа батамын.

Кірпікке көз бақтырып
Қойған әлде жан ба едің.
Көлеңкесін лақтырып
Қарап тұр ма әлде кім?

Көлеңкем түсті бетіңе,
Айдын болдың – айыбың.
Сол айдынның шетіне
Тоқтады менің қайығым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп

  • 0
  • 0

Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп,
Бір салқындық болғай деймін мен тұрып.
Бүкіл алап шыр еткендей болады
Тиіп кетсе ботинкаңның табаны.

Толық

Кәрі шың риза боп өзіне-өзі...

  • 0
  • 0

Кәрі шың риза боп өзіне-өзі,
Құшақтап қиял, мұңды көз іледі.
Төсіне көтерілсе көлеңке-бұлт
Тау оны түс көрдім деп сезінеді.

Толық

Арман

  • 0
  • 0

— Бұлбұл құстың әні қандай әдемі,
Шіркін, өзін тыңдар ма еді және бір.
— Кеше бірақ шықпады үні қарлығып,
ангинаның әлегі ғой барлығы.

Толық

Қарап көріңіз