Өлең, жыр, ақындар

Жанарың, қалқа, жасырды...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1910
Жанарың, қалқа, жасырды
Оянған ойды тезінен.
Үзіліп түскен жасыңды
Үмітім деп сезінем.

Жанарың, қалқа, жанарың
Тұп-тұнық боп жатады.
Сол тұнықтан қанамын,
Сол тұныққа батамын.

Кірпікке көз бақтырып
Қойған әлде жан ба едің.
Көлеңкесін лақтырып
Қарап тұр ма әлде кім?

Көлеңкем түсті бетіңе,
Айдын болдың – айыбың.
Сол айдынның шетіне
Тоқтады менің қайығым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің әжем

  • 0
  • 1

...Міне, міне менің әжем қазан асып от қойды,
Онда тағам аз ба, көп пе – ешкім оны сөкпейді.
Жалғыз-ақ тек: «асқа қара» – деген сөзге жұрт ұйып
Жата кетер құсжастықты шынтағымен бір түйіп.

Толық

Ұршық пен домбыра

  • 0
  • 0

Жіп иірді ол толғанып,
Қолында — сол бір ұршық.
Домбырамды қолға алып,
Мен — күй шерттім ыңырсып.

Толық

Топырақ

  • 0
  • 0

Сәби шыр етіп жерге түскенде —
түбі сол адамның қабірі қазылар
тұстың топырағы әйтеуір бір белгі
беруге тиіс.

Толық

Қарап көріңіз