Өлең, жыр, ақындар

Аспанда күн барда, әлемде сыр барда...

  • 30.05.2019
  • 0
  • 0
  • 6174
Аспанда күн барда, әлемде сыр барда
адамдар маңдайын жуған тер құрғар ма!
Беремін барымды, аламын жоғымды
екі қол, бір кеуде өзімде тұрғанда.

Дайын сөз, теңеумен, бояумен бір түне!
Ойға орта кеуделер жарайды күлкіге.
Арманда, жұрт, ойлан, орманда нұр тайған
Аю ма, қасқыр ма, білмеймін түлкі ме?

Торғай да, тоғай да көнбейді ырқына
Көк бұлақ, өлме сен көнбесең – бұрқыра!
Өлім деп нені айтқан – ұқпаймын, жоқ қайғым.
Әлде ол өмірдің тоздырған жұрты ма?

Аспанда күн барда, жерде ауа барында
ақ бұлақ, ақ құлап, арында, арында.
Аласа шынында шыңың да, жарың да –
Аламын бәрін де, жұртым тек тарылма!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соқ, сағат!

  • 0
  • 0

Тау сүйеп иегін көкжиекке
үмітін тұр артып.
Тағы бір ғажайып түн өтті –
тек қана үлгердім құмартып.

Толық

Әйелдер

  • 0
  • 0

Арулар деп бастасаң-ақ бір ойды
Ой соңын жұрт төсекке әкеп тірейді:
елестейді етектер мен балтырлар,
елестейді жасты көздер үрейлі.

Толық

Қоңыр жырым бар еді, кешкіғұрым

  • 0
  • 0

Қоңыр жырым бар еді, кешкіғұрым
мәз боп оқыр ақын ем ескі жырын –
қолға алып ем, көк аспан бетіндегі
іріп кетті қоңыр бұлт секілденіп.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар