Өлең, жыр, ақындар

Баған

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 890
Анам мені тәй тұрғызып о баста
сүйеп еді жуан баған-ағашқа.
Сонсоң сырттай бақылады, кетпеді,
қыпың қақты "құлап қалар" деп мені.
Бір алаяқ үй тұрғызды — еп қылды,
еп қылды ол — қолын жуып кептірді.
О да алыстан бақылады,
көкейі:
"мен кеткенше құламаса!..." — деп тұрды.
Осы екі жай көкірегімде жүрді ұдай —
бірде бұлай, еске ап жүрдім, бір бұлай.
Біреу епке, біреу көпке сүйеніп,
қаз-қаз тұрып, тәй-тәй басқан тірлік-ай!
Қаз тұрғызып жыр ұшырдым,
не терлеп
Қара сөзбен жан қинадым бекер көп.
Кітап сайын қыпың қақтым мен-дағы
"қайтер екен, құлап түсер ме екен" — деп.
Тірілте алам сөздің өзін ең өлі,
түстің өзі сөз боп ылғи енеді.
Мезгіл-анам бақылап тұр мені әлі,
баған-елім әлі сүйеп келеді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақша бұлт аспан қаймағы...

  • 0
  • 0

Ақша бұлт аспан қаймағы,
Тыныштық балқып тұрды ойда.
Ойларды жиды қайдағы
Көкірек деген бір қойма.

Толық

Төкші, төкші, домбыра, қоңыр үнді

  • 0
  • 0

Төкші, төкші, домбыра, қоңыр үнді,
бір тазартып алайын көңілімді.
Жалаңаштап жанымды көрейінші
Жетпей жатқан жерімді, не мінімді;

Толық

Қара емен едім, жұт алды

  • 0
  • 0

Қара емен едім, жұт алды,
бүп-бүтін болам мен қайдан?
Сындырды бір бұтамды
атылған оқ торғайға.

Толық

Қарап көріңіз