Өлең, жыр, ақындар

Көктем әсерінен (1 басылым)

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1496
Уылжып тұр, күмілжіп тұр бар маңай –
Көктем деген осы екен ғой… арман-ай!
Гүл төсіне қонақтаған көп бояу
Көз шіркінді қояр емес арбамай.
Көк теректер көтеріліп еңсемен,
Қарайтындай: биікпін деп, мен сенен,
Сол теректің жапырағы боп сылдырап,
Сол теректің бұтағы боп теңселем.
Сезіміңнің селт етуін аңдиды үн,
Толқындары тынды бір сәт ән-күйдің.
Ақ гүлдердің арманы боп ашылып,
Қызыл гүлдің қиялы боп қалғимын.
Мызғып кеткен көп гүлдерді жел-жібек
Орамалмен оятады елжіреп.
Үндемейді, үндемейді айнала,
Қара орманға қақалғандай көкжиек.
Баяу жылжып сұрша тұман, ақ мұнар
Мына қырдан ана қырға қақтығар.
Мұнар-көрпеге оранып тұр теректер.
Көктеменің қонағындай нақ бұлар,
Сол мұнарға Алатау да – бір құшақ,
Көктем жерді фонтандатты бұрғы сап.
Сәске түсте бүкіл осы Жетісу
Газ-орамал жамылғанға тұрды ұсап.
Мына дүние тірі музей – бір қызық,
Табиғат тұр билетсіз-ақ кіргізіп.
Тас төбеде шағала-бұлт шалқайып…
Одан әрі менің жаным жүр жүзіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шегініс

  • 0
  • 0

Қошалақ құм маңдайында Күн тұрды,
қабағында сенің жұмбақ мұң тұрды —
Сол екеуін салыстырып қарап ем,
жаным менің үркіп қалды бір түрлі.

Толық

Боз торғай бұтаға паналап...

  • 0
  • 0

Боз торғай бұтаға паналап –
Майысып көтерді бір шыбық.
Ішімнен етемін қанағат,
Осын-ау көркіңе, тіршілік!

Толық

Жетім лақ

  • 0
  • 0

Ол — жетімек,
Мен — жетімек, жетімек —
екеуміз тым бауыр басып кетіп ек.
Шама аралас жуындыға қанып ап

Толық

Қарап көріңіз