Өлең, жыр, ақындар

Күншығыс қызыл туын көкке байлап

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1254
Күншығыс қызыл туын көкке байлап,
Дір етіп нұрға балқып тоқтады аймақ.
Мойыны ұзарыпты қарт шыңдардың,
Мұнартып күншығысқа көп қарайлап.

Керуен-тау іркілумен, тоқталумен,
Өзінше бұл да бүгін топқа кірген.
Шу-шулап мезгіл өзі барады айдап,
Алатау секілді бір ноқталы інген.

Батқанда санға Қамшы, белге – бұрау,
Көбігін шашыратты желге омырау.
Тымырсық түнгі ойлары кәрі таудың
Құлады көлеңке боп көлге мынау.

Шұға-нұр ши қызыл ғып аспанды көк,
Өркешін Алатаудың жастанды кеп.
Жар салды жас орманға бала-бұлбұл,
Тағы да бір тамаша басталды деп.

Алатау күншығысқа ентелеген,
Сипады барқыт қолмен жел төбеден.
Күн батса – көкжиекте шүйке бұлт боп,
Күн туса көтерілер еңсе деген.

Боз мұнар бола алмады күмән бұған,
Көмейдің бүлк етуін тіл аңдыған.
Күн бата – күнбатысқа көшті Алатау,
Таң ата шығу үшін күн алдынан...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шахта туралы есте қалғандардан

  • 0
  • 0

Еске алып ем:
Қарағанды бір қараған секілді
күйе басқан кірпіктерін сәл ашып.
Содан кейін… менің қоңыр бетімді

Толық

Шақырылмаған қонақ

  • 0
  • 0

Суға түскен сәуледей дір-дір қағып
уақыттың алдында жыр жырладық...
Бір ымыртта есікті еппен ашып
күдік деген сайқалың кірді ұрланып.

Толық

Жаңбыр

  • 0
  • 0

Жаңбыр жауды,
хал мүшкіл,
көлік сирек — кешіктім.
Алқынып кеп жабыстым

Толық

Қарап көріңіз