Өлең, жыр, ақындар

Күншығыс қызыл туын көкке байлап

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1229
Күншығыс қызыл туын көкке байлап,
Дір етіп нұрға балқып тоқтады аймақ.
Мойыны ұзарыпты қарт шыңдардың,
Мұнартып күншығысқа көп қарайлап.

Керуен-тау іркілумен, тоқталумен,
Өзінше бұл да бүгін топқа кірген.
Шу-шулап мезгіл өзі барады айдап,
Алатау секілді бір ноқталы інген.

Батқанда санға Қамшы, белге – бұрау,
Көбігін шашыратты желге омырау.
Тымырсық түнгі ойлары кәрі таудың
Құлады көлеңке боп көлге мынау.

Шұға-нұр ши қызыл ғып аспанды көк,
Өркешін Алатаудың жастанды кеп.
Жар салды жас орманға бала-бұлбұл,
Тағы да бір тамаша басталды деп.

Алатау күншығысқа ентелеген,
Сипады барқыт қолмен жел төбеден.
Күн батса – көкжиекте шүйке бұлт боп,
Күн туса көтерілер еңсе деген.

Боз мұнар бола алмады күмән бұған,
Көмейдің бүлк етуін тіл аңдыған.
Күн бата – күнбатысқа көшті Алатау,
Таң ата шығу үшін күн алдынан...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күмән

  • 0
  • 0

Сонда сен бір сөйлеп едің нан ұстап —
мен жазылдым. Ол күн кетті алыстап.
Наныңды ұстап Мысыр бардың, Шам бардың
саған емес, нанға сеніп мен қалдым.

Толық

Қару-жарақ хақында

  • 0
  • 0

Сенің, Уақыт, жөнің жоқ-ау тарылар,
өмір бай ғой,
өлімде де бәрі бар:
газ, электр...

Толық

Тер

  • 0
  • 0

...Мөлтілдеп төгілер терім кіл,
Шіркін-ай, мөлдірлікті ұқса жан!
Осынау сүйікті жерімнің
Шығына ұқсаған.

Толық

Қарап көріңіз