Өлең, жыр, ақындар

Алатау ақ кеуде, ай-құлып

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1744
Алатау ақ кеуде, ай-құлып,
Ақырын еседі түн лебі.
Аспанмен бірге ол қайғырып,
Аспанмен бірге ол күледі.
Тасиды ол, бұлттарды тасиды,
Арқалап түндерден түндерге,
Түн келсе тұнжырып жасиды,
Күн келсе қуанып бұл жерге.
Білмейді ол өтірік құбылып,
Жасырмас самайда бар ағын.
Жақсы ғой осындай ұлылық
Бағатын әлемнің қабағын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзара сын

  • 0
  • 0

Кешір, кешір, өзіңді Хақ-тағалам
сәл әзілдеп, артынан ақтап алам.
Бастығым бар — ол әзіл көтермейді,
құрдасым бар — ол өзің атқан адам.

Толық

Ақ сүт

  • 0
  • 0

Жалғыз ұлы кемпірдің жігіт еді өткір бір
Сөйлеп кетсе — сөзінің өткірлігі бет тілді.
Анасына бір күні:
— Ырзамысың балаңа,

Толық

Кітапханада

  • 0
  • 0

...Жаным менің тұрды ауырып, кім емдер,
маған, маған бір жақсылық тілеңдер.
Қасық бал бер — қаңсып тұрды таңдайым,
миым менің кеуіп тұрды — үнем бер!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар