Өлең, жыр, ақындар

Алатау ақ кеуде, ай-құлып

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1749
Алатау ақ кеуде, ай-құлып,
Ақырын еседі түн лебі.
Аспанмен бірге ол қайғырып,
Аспанмен бірге ол күледі.
Тасиды ол, бұлттарды тасиды,
Арқалап түндерден түндерге,
Түн келсе тұнжырып жасиды,
Күн келсе қуанып бұл жерге.
Білмейді ол өтірік құбылып,
Жасырмас самайда бар ағын.
Жақсы ғой осындай ұлылық
Бағатын әлемнің қабағын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шарап кесесі

  • 0
  • 0

Бір шындықты көргенде күйіп кетіп,
ернеуінен кесенің сүйіп кетік —
айналаға қарады ол,
сол бір кесе

Толық

Бір күрсінген шағымды көтерер ең ой етіп

  • 0
  • 0

Бір күрсінген шағымды көтерер ең ой етіп,
бір жымиған шағымды өткізер ең той етіп,
Қияр едің бәр-бәрін жалғыз сөзім үшін сен —
О, дариға-ай, мен жазған жалғыз сөзге түсінсең!

Толық

Көп балалы қыз туралы ода

  • 0
  • 0

Гүл секілді шешек жарған жаңадан
әсерлі-ақ ед,
адам деуші ек жаны адал.
Бір күні өсек, қаңқу сөздер қаулады, ал —

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар