Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Алатау ақ кеуде, ай-құлып

Жұмекен Нәжімеденов

Алатау ақ кеуде, ай-құлып

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1753
Алатау ақ кеуде, ай-құлып,
Ақырын еседі түн лебі.
Аспанмен бірге ол қайғырып,
Аспанмен бірге ол күледі.
Тасиды ол, бұлттарды тасиды,
Арқалап түндерден түндерге,
Түн келсе тұнжырып жасиды,
Күн келсе қуанып бұл жерге.
Білмейді ол өтірік құбылып,
Жасырмас самайда бар ағын.
Жақсы ғой осындай ұлылық
Бағатын әлемнің қабағын.

Жұмекен Нәжімеденов алатау алатау ақ кеуде ай-құлып Жұмекен Нәжімеденов өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Байып қалдым, қиялға да жарыдым...

  • 0
  • 1

Байып қалдым, қиялға да жарыдым,
бәрібір сол тарқамады бір құмар.
Біреу менің, мен біреудің жарымын –
Не жөнім бар мұны сізге сыр қылар?

Толық

Күйе

  • 0
  • 0

Екі бала келді маған бір күні:
От бүркеді біреуінің кірпігі,
біреуінің жанарына жас тұнған,
екеуі де асқынған.

Толық

Шарт

  • 0
  • 0

Қай хиссадан оқып ем,
Қай ауыздан естіп ем?
Әйтеуір, бір әңгіме келе жатқан ескіден.
Ескіліктен сәл алсаң үзіп-жұлып, тартқылап,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер