Өлең, жыр, ақындар

Алатау ақ кеуде, ай-құлып

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1331
Алатау ақ кеуде, ай-құлып,
Ақырын еседі түн лебі.
Аспанмен бірге ол қайғырып,
Аспанмен бірге ол күледі.
Тасиды ол, бұлттарды тасиды,
Арқалап түндерден түндерге,
Түн келсе тұнжырып жасиды,
Күн келсе қуанып бұл жерге.
Білмейді ол өтірік құбылып,
Жасырмас самайда бар ағын.
Жақсы ғой осындай ұлылық
Бағатын әлемнің қабағын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Крылов тақырыбы

  • 0
  • 0

Қара тал судыр қағып жапырағы
қайың боп ойнағанда — қатырады.
Ролін тау-қыранның байғыз ойнап,
бұлбұлды есек сынап жатыр әлі.

Толық

Оқжетпес

  • 0
  • 0

Шын биікке немене —
шаншылып-ақ кеткен тік.
Біреу-міреу төбеме
шығып қояр деп қорқып.

Толық

Оңашада

  • 0
  • 0

Жалғызбын, кетті үй ысып,
Кеудемді ойлар кернейді.
Ақыл мен сезім сүйісіп
Жүрекке маза бермейді.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар