Өлең, жыр, ақындар

Қане, достар, қимылдалық күн қызбай

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1897
Қане, достар, қимылдалық күн қызбай –
Тер шығады – жел соғады бір мұздай.
Мынау алқап өзінше бір аспан ғой,
Шөмелелер – жұлдыздай.
Әр табанда бір дүние аунайды,
Ойламайсың дала жәйлі, тау жәйлі.
Шөмеле артқан балақоштың іздері
«Құс жолынан» аумайды.
Космоста жүргендейміз біз-дағы.
Айыр-саптың уысыңда қызғаны –
Қуаттырақ әсер етер атомнан.
Қосмонавпыз біз-дағы.
Адам терлеп, көңілденед, о несі?
Терге ғана балқиды оның денесі.
Терлемесе, қуанбаса күрсініп,
Қайдан болсын тіршілік!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Теңіз

  • 0
  • 0

Теңіз, міне. Теңіз менің не теңім,
Теңім менің – табынумен өтемін!
Толқын тулап жағаны асты, жарды асты,
Мөлт-мөлт етіп көбік-көздер арбасты.

Толық

Тыныштық

  • 0
  • 0

Ақша бұлтқа ақ шыңдар тұр жарасып,
бұлттар көшсе — көшердей бірге адасып.
Оятады бұтаны жел ақырын
Шық-көздерін жапырақтың тырнап ашып.

Толық

Әке

  • 0
  • 0

Оқып жүрген кезім еді мектепте.
Салық қария қыңыр да еді, көк бет те:
— Құдай бар ма,— деді ұстап aп,
жігіт болсаң сен ойлы,

Толық

Қарап көріңіз