Өлең, жыр, ақындар

Қане, достар, қимылдалық күн қызбай

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1885
Қане, достар, қимылдалық күн қызбай –
Тер шығады – жел соғады бір мұздай.
Мынау алқап өзінше бір аспан ғой,
Шөмелелер – жұлдыздай.
Әр табанда бір дүние аунайды,
Ойламайсың дала жәйлі, тау жәйлі.
Шөмеле артқан балақоштың іздері
«Құс жолынан» аумайды.
Космоста жүргендейміз біз-дағы.
Айыр-саптың уысыңда қызғаны –
Қуаттырақ әсер етер атомнан.
Қосмонавпыз біз-дағы.
Адам терлеп, көңілденед, о несі?
Терге ғана балқиды оның денесі.
Терлемесе, қуанбаса күрсініп,
Қайдан болсын тіршілік!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоңыр жырым бар еді, кешкіғұрым

  • 0
  • 0

Қоңыр жырым бар еді, кешкіғұрым
мәз боп оқыр ақын ем ескі жырын –
қолға алып ем, көк аспан бетіндегі
іріп кетті қоңыр бұлт секілденіп.

Толық

Көкпеңбек, жер де көк, көк те көк

  • 0
  • 0

Көкпеңбек, жер де көк, көк те көк,
Көңілдің шыңынан қарғыды үн.
Табиғат анаға өкпе жоқ:
Бір түске бояпты барлығын.

Толық

Ант

  • 0
  • 0

Көрші үйде сол бала болды,
Қасқа бір:
Білмеуші еді төбелестен басқаны.
Төбелесіп таныстық біз.

Толық

Қарап көріңіз