Өлең, жыр, ақындар

Қане, достар, қимылдалық күн қызбай

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1910
Қане, достар, қимылдалық күн қызбай –
Тер шығады – жел соғады бір мұздай.
Мынау алқап өзінше бір аспан ғой,
Шөмелелер – жұлдыздай.
Әр табанда бір дүние аунайды,
Ойламайсың дала жәйлі, тау жәйлі.
Шөмеле артқан балақоштың іздері
«Құс жолынан» аумайды.
Космоста жүргендейміз біз-дағы.
Айыр-саптың уысыңда қызғаны –
Қуаттырақ әсер етер атомнан.
Қосмонавпыз біз-дағы.
Адам терлеп, көңілденед, о несі?
Терге ғана балқиды оның денесі.
Терлемесе, қуанбаса күрсініп,
Қайдан болсын тіршілік!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қандай міндет артар едің, жаңа күн...

  • 0
  • 0

Қандай міндет артар едің, жаңа күн,
Көктемеде бүр жарсам мен ашылып.
Бір ғажайып бәйтерек боп талабым,
Бұтағыңа ұя салар жас үміт.

Толық

Кім кінәлі?

  • 0
  • 0

Көгіс-сұрқай аяқтары тырбиып
Өліп жатты тротуарда балапан:
атқан секілді еді жаңа ғана таң,
Әлдекімге өлетін де уақыт болып қалған ба? —

Толық

Көремісің, көз?

  • 0
  • 0

..Жібек бұлақ желкілдейді, бар ағы
Кәрі әжемнің шаштарындай жаңағы;
Тасты шашып, тау құлағын жарады,
Көлки құлап, толқын ұзап барады.

Толық

Қарап көріңіз