Күн кешкіріп барады, күн кешкіріп
- 0
- 0
Күн кешкіріп барады, күн кешкіріп,
Көкжиекті мүйіздеп тұрды ешкі-бұлт.
Қар мен мұзын қаһар ғып кетті мезгіл
Қиқы-жиқы шыңдарға мінгестіріп.
Қайда ғана, қайда ғана, қарама
Қайда ғана, қайда ғана, қарама,Ұшып жатыр жапырақтар сарала.
Ойнайды олар туған жердің жүзінде,
Ей, табиғат, күзің бе бұл, күзің бе?
Бұлт төмендеп... Жер биіктеп бара ма,
ылай толқын үймеледі жағаға.
Шық үстінде қарауытты ізім де –
Ей, табиғат, күзің бе бұл, күзің бе?
Көрші ауылдың иті тыныш жатпады,
Сақ қой тіпті... О, «құдайдың» атқаны.
Кемпір сыртқа жүгіреді, қызы үйде –
Ей, табиғат, күзің бе бұл, күзің бе?!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Амир
керемет -
Інкәр Тұрсынбек
«Ғашықтық ғаламаты» — Мұхтар Шаханов шығармашылығы... -
Ахах
Кнгк -
Гоха
Жаксы -
Батыржан
Өте жақсы өлең
- Оразбай Сарыбаев
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі