Өлең, жыр, ақындар

Қайда ғана, қайда ғана, қарама

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1261
Қайда ғана, қайда ғана, қарама,
Ұшып жатыр жапырақтар сарала.
Ойнайды олар туған жердің жүзінде,
Ей, табиғат, күзің бе бұл, күзің бе?
Бұлт төмендеп... Жер биіктеп бара ма,
ылай толқын үймеледі жағаға.
Шық үстінде қарауытты ізім де –
Ей, табиғат, күзің бе бұл, күзің бе?
Көрші ауылдың иті тыныш жатпады,
Сақ қой тіпті... О, «құдайдың» атқаны.
Кемпір сыртқа жүгіреді, қызы үйде –
Ей, табиғат, күзің бе бұл, күзің бе?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мәселе

  • 0
  • 0

Ұғыспау ма уақыттың алдында?
Жо-жоқ, достым!
Басқа мазмұн бар мұнда.
Бір еркелік етуден де қалдың ба —

Толық

Шаңырақ

  • 0
  • 0

"Шын жыласа адамдар
Соқыр көзден жас шығады" деген бар.
Ал, өз басым жылағанын әйнектің
Көрдім —соны өлең еттім, қайғы еттім.

Толық

Менің көршім

  • 0
  • 0

Мен ғашықпын, маған ғашық емес ол,
Білмейді әлде жек көріп те, сүйіп те?
Мен сияқты бойы аласа демесең,
ойы, сірә, менен көрі биікте.

Толық

Қарап көріңіз