Өлең, жыр, ақындар

Тауға қарай келемін, тауға қарай (1 басылым)

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1314
Тауға қарай келемін, тауға қарай,
Дария-самал алдымнан аңқып ақты.
Тауға қарай беремін, тауға қарай,
Күндерім де алдағы тау сияқты.
Алқынады қос өкпем, ысып демім,
Ұят болды, қол-аяқ ісінгенің.
Бұл сырыңды, табиғат, түсінбедім,
Мен сенің түсінбейтін кісің бе едім!
Мен келем бе, жаным-ау, тау келе ме, –
Көңілім бір сәт қобалжиды әлденеге.
Бір алдайсың, сағым боп бұраңдайсың,
Жеткізбесең, ей шыңдар, әурелеме.
Келем, келем өзімнің ішімде мен,
Мен оттымын деп келем бұ шілдеден...
...Биікті аңсар ылғи да адам жанын
Шыңдар, шыңдар, сен қашан түсінген ең?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қуаңшылық

  • 0
  • 0

Ыстық құмды жебелеп
соғады жел бір тынбай.
Ақселеу мен ебелек
Шылымшының мұртындай.

Толық

Емен

  • 0
  • 0

Қар мен желге қарсы бітіп алып тұр,
жалаң төсін найзағаймен жанып тұр.
Шекісіпті шеңгел болып тамырлар —
қара тасты бүріп қатып қалып тұр.

Толық

Поэзия

  • 0
  • 0

Неше түрлі жалқау мен қырсау мінген,
Поэзия секілді бір саулы інген.
Ботасы өлген секілді ертеде оның,
Абай жатқан баурында кер төбенің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар