Өлең, жыр, ақындар

Сенің, туған жер, деміңді бір алған

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 2282
Сенің, туған жер, деміңді бір алған
сеземін мен таңғы самал, мұнардан.
Бір басылып, бір шыққандай, көкірегің
шоқалдар мен төбелерден құралған.

Алатаудан аңқып аққан өзеннен
дарының мен арыныңды сезем мен.
Көкжиекке аунап кеткен түндермен
аунап кеткен қасіретіңді білем мен.
О, туған жер!

Аппақ қарда кара қиқым жатыр шаң –
қиқым ой мен қырсық пиғыл тозаңы.
Бір жүйріктен бір жүйрігің озады,
соны көріп менің де арқам қозады.
О, туған жер!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Емен

  • 0
  • 0

Қар мен желге қарсы бітіп алып тұр,
жалаң төсін найзағаймен жанып тұр.
Шекісіпті шеңгел болып тамырлар —
қара тасты бүріп қатып қалып тұр.

Толық

Қызыл түс

  • 0
  • 0

Жырың қызыл ғой десе,
жауап әзір, таза арым:
қызыл тілім сөйлесе,
қызыл қанмен жазамын.

Толық

Тоя ма екен бұл дүниеде сырға адам...

  • 0
  • 0

Тоя ма екен бұл дүниеде сырға адам,
Адам сырды адамдардан ұрлаған.
Шіркін тұрмыс үйретпекші барлығын,
Үйретпекші баяғы сол бір надан.

Толық

Қарап көріңіз