Өлең, жыр, ақындар

Сенің, туған жер, деміңді бір алған

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 2059
Сенің, туған жер, деміңді бір алған
сеземін мен таңғы самал, мұнардан.
Бір басылып, бір шыққандай, көкірегің
шоқалдар мен төбелерден құралған.

Алатаудан аңқып аққан өзеннен
дарының мен арыныңды сезем мен.
Көкжиекке аунап кеткен түндермен
аунап кеткен қасіретіңді білем мен.
О, туған жер!

Аппақ қарда кара қиқым жатыр шаң –
қиқым ой мен қырсық пиғыл тозаңы.
Бір жүйріктен бір жүйрігің озады,
соны көріп менің де арқам қозады.
О, туған жер!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таудағы нөсер

  • 0
  • 0

Аспан жақ боздап кетті, мықты-ақ қайғы,
диюлар бұлт тасалап бұқпақтайды.
Көпшік қып қолтығына қара бұлтты ап,
әнеки, Әзірейіл барады ықтап.

Толық

Бұл не саған! Түк емес...

  • 0
  • 0

Бұл не саған! Түк емес,
Шындық емес, сыр емес.
Көргендерің өңіңде,
Түсте көрсе – бір елес.

Толық

Салмақ туралы

  • 0
  • 0

Кеңседегі біреудің кеңсірігін сөз еттік,
ел сенетін біреудің кемшілігін сөз еттік.
Жетпейтінін сөз еттік, әңгімеге өзек қып,
біреуіне — ақыл-ой,

Толық

Қарап көріңіз