Өлең, жыр, ақындар

Сенің, туған жер, деміңді бір алған

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 2189
Сенің, туған жер, деміңді бір алған
сеземін мен таңғы самал, мұнардан.
Бір басылып, бір шыққандай, көкірегің
шоқалдар мен төбелерден құралған.

Алатаудан аңқып аққан өзеннен
дарының мен арыныңды сезем мен.
Көкжиекке аунап кеткен түндермен
аунап кеткен қасіретіңді білем мен.
О, туған жер!

Аппақ қарда кара қиқым жатыр шаң –
қиқым ой мен қырсық пиғыл тозаңы.
Бір жүйріктен бір жүйрігің озады,
соны көріп менің де арқам қозады.
О, туған жер!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өз шаруаңа өзің тұтқын, сан ойлап

  • 0
  • 0

Өз шаруаңа өзің тұтқын, сан ойлап
туған үйді жүрсің ойша маңайлап.
Балаң өскен сайын ауылды ойлайсың,
суыртпақ боп түскен сайын самайға ақ,

Толық

Тұрмыз, міне, вокзалда

  • 0
  • 0

Тұрмыз, міне, вокзалда...
Үлкен де тұр, кіші де тұр, тұр бәрі.
Құлақта тұр таңғы желдің ырғағы.
Сықыр еткен кей ботинка табаны

Толық

Дүкенде

  • 0
  • 0

Түсінбейсің көп адамға,
көпте — ерік,
көп деген көл — тұзың көлге кетті еріп.
Қайбір пиғыл қиын бірақ;

Толық

Қарап көріңіз