Құлақ пен сырға

Ері:
Жаным, саған не боп қалды,
Түйіліп тұр қабағың,
Күндегіден күйің бөлек,
Сұйылып тұр тамағың?
Әйелі:
Құбылмай ма көңіл күйі,
Қызық екен сұрағың?
Ауық, ауық қиялданып,
Ойға батып тұрамын.
Ері:
Ой дегенің жақсы әрине,
Мұңайма тек қарағым,
Айтпаған соң, қиялыңды,
Қайдан қуып табамын?
Әйелі:
Қыз күнімде айтқызбай-ақ,
Білуші едің, шырағым,
Ай сырғаны ауырсынып
Ауырып жүр құлағым!
Ері:
Ойхой, сол ма, күйіндіріп,
Жан қинаған сұрағың,
Ай сырғаны ағыта сал,
Аман болсын құлағың!
Әйелі:
Үңірейіп тұрады ғой
Орны бөлек сырғаның,
Өзі жеңіл, кіп-кішкентай
Гәуһарды ойлап тұрғаным!
Ері:
Гәуһар, жауһар қайтер дейсің,
Тас емес пе жолдағы,
Бас пен құлақ жарасыммен,
Аман болса болғаны!
Әйелі:
Айта берсең табылады,
Ақыл сөздің мәні ғой,
Ойлап көрсең, әсем бұйым,
Әйелдердің сәні ғой!
Ері:
Құмарлығы дүниеге,
Бұл ғасырдың әлегі,
Күн көрінген құлағыңыз
Сырғасыз да әдемі.
Әйелі:
Бір нәрсеге мен қызықсам,
Ақылгөйсіп бөгейсің,
Құрбылардың алды бәрі,
Енді маған не дейсің?
Ері:
Неғылады өзгелермен
Бәсекелес болмасаң,
Удай қымбат гәуһар тасың,
Мені сатып, алмасаң!
Әйелі:
Сүйгеніңе масаттанып
Биледім деп бөстің бе?
Гәуһар түгіл, көк тиынға,
Өтпейсің ғой ешкімге!
Ері:
Бұл сөзіңді естіп қойса,
Біреу соғар құйын боп,
Бай бергенді жұрт айтады,
Жан бергеннен қиын деп!
Әйелі:
Тас тілеуім нелеу екен,
Жас жүрегің тұрғанда,
Бас тілеуім – бақ-береке,
Жеткізетін арманға!

---