Өлең, жыр, ақындар

Қара өлеңім

  • 17.05.2020
  • 0
  • 0
  • 763
Ежелгі аңқау, момын қара өлеңім,
Томсарып тамыршыдай табар емін.
Ыстығым аса қалса жалбызға орап,
Тигізген тынысыма жылы демін.

Кәрі әжем тағып қойған тұмар қайда?
Бейуақыт жас төсімді ашып айға.
Жатқан жыр тепкішектің кестесінде,
Байланған қос қолтырмаш ашамайға.

Жазғырма, жат емеспін, анам мені,
Қозыдай құлағына салған ені-
Жоғалып кетсем егер жаңа жұртта,
Ақ сүтің сол белгіме табар мені.

Азырақ болса да егер, жын-шалығым,
Болар-ау, қанғандықтан жыр сарығым.
Жоғалмас қыл ұйқасың мойнымдағы
Жалғыз тал көгеніңнің бұршағының.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үркер суға батады

  • 0
  • 0

Күлмейді,
Жыламайды жұлдыздар өтірік,
Тек сен өзің ғана оянасың,
Отырасың тағы ұйқыңды келтіріп.

Толық

Уақыт

  • 0
  • 0

Уақыт жақсы жолаушы тау айналып,
Күн қызуын күтеді жер табаны.
Таулар ауыр ұйқыдан ерте оянып,
Аспан-теңіз бетіне нұр толады.

Толық

Қызыл бояу

  • 0
  • 1

Табиғат бір суретші епті шебер,
Жер-топырақ бетіне нұрын төгер,
Күннің қызыл бояуы қандай жақсы,
Күн бір ерке сұлу сал бақыт берер.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер