Өлең, жыр, ақындар

Қара өлеңім

  • 17.05.2020
  • 0
  • 0
  • 788
Ежелгі аңқау, момын қара өлеңім,
Томсарып тамыршыдай табар емін.
Ыстығым аса қалса жалбызға орап,
Тигізген тынысыма жылы демін.

Кәрі әжем тағып қойған тұмар қайда?
Бейуақыт жас төсімді ашып айға.
Жатқан жыр тепкішектің кестесінде,
Байланған қос қолтырмаш ашамайға.

Жазғырма, жат емеспін, анам мені,
Қозыдай құлағына салған ені-
Жоғалып кетсем егер жаңа жұртта,
Ақ сүтің сол белгіме табар мені.

Азырақ болса да егер, жын-шалығым,
Болар-ау, қанғандықтан жыр сарығым.
Жоғалмас қыл ұйқасың мойнымдағы
Жалғыз тал көгеніңнің бұршағының.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сындырып алма

  • 0
  • 0

Махаббат тұнық әйнек,
Сенесің бе?
Ұқсайды ол ұйқыдағы елесіңе.
Ашық аспанда ғана ма

Толық

Ертең не болар

  • 0
  • 0

Ертең не болар,
Кім бар үй сыртында?
Ұқсайды кешкі іңір
Сәуірдің бұлтына.

Толық

Далалар

  • 0
  • 0

Қаңбақ па домалаған?
Далалар – таңғы түс,
Ұзатылған қыз,
Ол және

Толық

Қарап көріңіз