Өлең, жыр, ақындар

Уақыт

  • 17.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1103
Уақыт жақсы жолаушы тау айналып,
Күн қызуын күтеді жер табаны.
Таулар ауыр ұйқыдан ерте оянып,
Аспан-теңіз бетіне нұр толады.

Өмір-тамшы, ғасыр бір қызық елес.
Кім мезгілді ұйықтап ойлайтұғын?
Жыл ешкімнің балдызы, жездесі емес,
Етегінен тартып қап ойнайтұғын!

Бір-ақ секунд не бары: Өлсең егер,
Төгіледі нсібек ырыс толы.
Тірлігіңде қадамың күнде өлшенер,
Ертең қайта тігілер уақыт тоны.

Тастап артқа ғасырды тау тұлғалы,
Жыл зуылдап барады болашаққа.
Мезгіл-жүйрік арғымақ астыңдағы,
Талып белі көрмейді, тасырқап та.

Тоқтата алмас бүйірден жанай шапқан,
Соғып өтер жылдардың никел төсі!
Қозғалыстың заңы бұл-су боп аққан;
Уақыт-тентек мезгілдің бір еркесі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дұға

  • 0
  • 0

Ит терісіне жазылған жазу,
Ескі жұртта қалған көмбе.
Адамзат ақылы қандай аянышты!
Бір аунап уанбаған қайсы пенде.

Толық

Шығыс романтикасы

  • 0
  • 0

Есіме түседі жаңа оянған бір бүркіт,
Қаңтарда сұп-суық тас үстінде отырып.
Ақын болсам егер, айтар едім:
Ежелгі жыр-эпостардан мысал келтіріп.

Толық

Айна

  • 0
  • 0

Неменеге ұқсайды ұрының қолы?
Тістеуік пе?
Жоқ әлде көлеңке деңіз.
Қарайып көрінеді портта

Толық

Қарап көріңіз