Өлең, жыр, ақындар

Уақыт

  • 17.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1161
Уақыт жақсы жолаушы тау айналып,
Күн қызуын күтеді жер табаны.
Таулар ауыр ұйқыдан ерте оянып,
Аспан-теңіз бетіне нұр толады.

Өмір-тамшы, ғасыр бір қызық елес.
Кім мезгілді ұйықтап ойлайтұғын?
Жыл ешкімнің балдызы, жездесі емес,
Етегінен тартып қап ойнайтұғын!

Бір-ақ секунд не бары: Өлсең егер,
Төгіледі нсібек ырыс толы.
Тірлігіңде қадамың күнде өлшенер,
Ертең қайта тігілер уақыт тоны.

Тастап артқа ғасырды тау тұлғалы,
Жыл зуылдап барады болашаққа.
Мезгіл-жүйрік арғымақ астыңдағы,
Талып белі көрмейді, тасырқап та.

Тоқтата алмас бүйірден жанай шапқан,
Соғып өтер жылдардың никел төсі!
Қозғалыстың заңы бұл-су боп аққан;
Уақыт-тентек мезгілдің бір еркесі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арылу

  • 0
  • 0

Жұтып кетеді қара орман,
Жақын барма
Есің дұрыс болса, егер сенің –
Орап алады жасыл торы

Толық

Айна

  • 0
  • 0

Неменеге ұқсайды ұрының қолы?
Тістеуік пе?
Жоқ әлде көлеңке деңіз.
Қарайып көрінеді портта

Толық

Сүрініп кетпе

  • 0
  • 0

Сүрініп кетпе
Табалдырығы –
Есігінде жат үйдің.
Секілді ол дұшпанына –

Толық

Қарап көріңіз