Өлең, жыр, ақындар

Ән

  • 04.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1128
(Еркін Шүкімәнға)

Cал Біржан, алдыңызда Ақан, міне!
АЛАПАТ...
ҚОБЫЗ-КӨМЕЙ, АСПАН-КЕУДЕ.
Бір дауыл көмекейден КӨТЕРІЛДІ,
«КЕТПЕСІН ҮЙДІ ЖЫҒЫП, БАҚАН ТІРЕ».
Кеудеден кер даланың кеңдігі есіп,
Дауылы бұйра-бұйра бұлт көшіріп,
ЖУСАНДАЙ ЖҰПАР ШАШҚАН МҰНДАЙ ӘНДІ
ЖАРАТҚАН ЕТЕР МЕ ЕКЕН ЕНДІ НӘСІП?

Пай, пай, пай, неткен дауыс дірілі мұң?!
Жанымды, жазғаным-ай, үзілдірдің.
Мынау кім жеті түнде желдей ұйтқып,
желпіген ақ боз үйдің түңілігін?
ӘН ОСЫ әр нақышын алтындатып,
Үніне үзілдірген тән балқытып.
СЫҢСЫҒАН ҚАЗ БЕН ҚУДЫҢ СҰҢҚЫЛЫНА
ЖАНЫҢДЫ БІР ШАЙҚАҒАН САЛҚЫНДАТЫП.

АБЫЗДЫҢ ДОМБЫРА ҒОЙ ДУАЛЫСЫ,
АЛАШТЫҢ АРУАҒЫ, БҰЛА КҮШІ.
Сезсеңіз, еңіреген екі ішектен
БҰРҚЫРАП БОЗ ЖУСАННЫҢ ТҰРАДЫ ИСІ.
БҰЛ ИІСТЕН аңдасаңыз мағынаны,
ЖАНЫҢЫЗ ЖҰПАР БҮРКІП АҒАРАДЫ.
Сол мезет алпыс екі тамырыңнан
қан емес,
ҚАН ОРНЫНА ӘН АҒАДЫ.

Ереке-ау, екі ішекті еміндіріп,
Шырқашы, шарадан бір төгілдіріп.
КҮМІСТЕЙ СЫҢҒЫРЛАҒАН ЕСТІ ҮНІҢЕ
ЕСІМДІ БІР АЛАЙЫН ШОМЫЛДЫРЫП.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлім

  • 0
  • 0

Жан менен тән өзгергенмен әр күйге,
Өмір-өлім тұтас ұғым, әрине.
ТІРІ БОЛУ ТІРЛІК КЕШУ ЕМЕС ОЛ,
«ӨЛГЕНДЕР КӨП» ӨМІР СҮРГЕН ПӘНИДЕ.

Толық

Түрме

  • 0
  • 0

Біздің қоғам борсыған ой, қотыр сөз,
Сізде соған шырматылып отырсыз.
Мен осындай ойсыздықтан ұшынып
Өзімді-өзім өгей халге түсірдім,

Толық

Таным

  • 0
  • 0

«Мұртты құдай», «мұртсыз құдай», «күн құдай»,
Мынау елге не боп кеткен құрғыр-ай?
Пәни дүние – перғауындар мекені,
Қайдасың сен...

Толық

Қарап көріңіз