Өлең, жыр, ақындар

Ақын деген бір ұлт бар

  • 11.07.2020
  • 0
  • 0
  • 2654
Есенғали Раушановқа

Азап шектi-ау
Ақын деген бiр ұлт-ай,
Аттан салып,
Ашайықшы құрылтай.
Басында жүр бозторғайлар баз кешiп,
Тұсында отыр темiр тұяқ тұрымтай.

Тайталасып
Тағдыр деген тақсырмен,
Тартысам деп
Тарих деген тәпсiрмен,
Жүрсiңдер ме жазаланып жазықсыз,
Бәрiн жеңiп,
Жеңiлiп тек нәпсiңнен...

Аттанғанды
Ақын деген бұл елден
Ажалменен арпалысқа жiберген.
Құс қанатты Парнас таудың Пырағын
Байлаған кiм жер бетiне шiдермен?

Адамзаттың арман-сөзiн жаздым дер,
Ақын ұлты!
Азаптан бiр жазғын бел.
Қайдасыңдар,
Абайлар мен Хайямдар,
Үн қатыңдар,
Махамбет пен Мәжнүндер!

Ақын ұлты!
Алу үшiн дербестiк,
Тартыспасақ тағдыр бiзге бермес түк.
Қай патшадан,
Қай тәңiрден қорқамыз,
Жаратқан соң данышпан һәм жарымес қып!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кесілген ағаш

  • 0
  • 0

Жапырақтары жайқалып тұрған,
Нар ағаш еді найқалып тұрған.
Аран тіс ара қыршынын қиып,
Шатырлап құлап, шайқалып тынған.

Толық

Бағдаршам

  • 0
  • 0

Светофор – бағдаршам,
Қарсы алдымда жанған шам.
Күндіз-түні, түс кезі,
Жанып тұрар үш көзі.

Толық

Жалғыздық

  • 0
  • 0

Жалғыздық,
маған сен аштың,
Құдайға барар қақпаны,
өзiңмен ғана санастым,

Толық

Қарап көріңіз