Өлең, жыр, ақындар

Жаз қақпасы

  • 12.07.2020
  • 1
  • 2
  • 13866
Шертті дала сырларын,
Жамыраған жаз келді.
Қанатында тырнаның,
Қалықтаған саз келді.
Жырлап теңіз жырақтан,
Бұрқыратып бу атты.
Былдыр-былдыр бұлақтан,
Сылдыр-сылдыр су ақты.
Жусан аңқып белдерден,
Жер сімірді шуақты.
Сұқсұр ұшты көлдерден,
Сұрау белгі сияқты.
Қолтығына баулардың,
Қонды бұлбұл елеңдеп.
Дәптерінен таулардың,
Төгілді өзен өлең боп.
Қанатын қаз суларға,
Әлі қағып барады.
Балбыраған нуларға
Балық ағып барады.
Қармақтарын саптасын,
Айтайыншы досыма.
Көктем ашқан қақпасын,
Жаз дегенің осы ма.



Пікірлер (2)

Әсем

Бұл дұрыс версиясы емес

Аяла

Бұл өте керемет мен бұдан жарысқа барамын????

Пікір қалдырыңыз

Дала

  • 0
  • 4

Арманың ада болмас арна сенің,
Туған жер, сірә, сенің бар ма шегің?!
Сен үшін қызыл аяқ қырды кезіп,
Жалаң аяқ жар кешемін.

Толық

Мен-дағы сөз келген соң төзем бе енді

  • 0
  • 0

Мен-дағы сөз келген соң төзем бе енді,
Сарқырар ақпа бұлақ кезең келді.
Алатау ақ бұлтынан сәлем саған,
Арқаның жамырауық өзендері.

Толық

Әзиза Нұрмұқановаға

  • 0
  • 0

Мен туған жердің ардағы,
Жарқылдап жүрген жақсы апам.
Ризалығым бар-дағы,
Тағатын кінәм жоқ саған.

Толық

Қарап көріңіз