Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. О.Бөкейге

Маралтай Райымбекұлы

О.Бөкейге

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1129
Қарсы ала алмайтын ертеңгі таңды,
Түндегі отпен тұлданған, өшті ол бірге.
Келмеске маңды —
Европадай ұрланған.
Фәниде пенде өзегін бір жылт,
Мекендер.
Сөнер — сен сонсең.
Сарғалдақ — депті, Ол — сағынышты жұрт,
Сағыныш — түссіз, сенсең сен!
Түсіне еніп, тіліне тамған,
Уды бал ету — кәсібі.
Мүйіздерінде шырақтар жанған,
Бұғыдай әулие, әсілі.
Сол жанды неге түсімде көрдім,
Сіздегі торға қамалған...
Босатып қайта, бостандық бергін,
Сағындық Оны, я, Аллам!

Маралтай Райымбекұлы о.бөкейге Маралтай Райымбекұлы өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктем емес пе еді?!

  • 0
  • 0

Көктем емес пе еді?!
Қазбауыр бұлттар жеткенде шығыстан кезбе,
Сезімнің құйып шарабын хрусталь сөзге,
Егіз бір жандай екеуіміз ұғысқан кезде.

Толық

Сот

  • 0
  • 0

Аң — аң. Құс — кұс. Адамды — адам дегенге,
Сенейін бе! ? (Мен — төменде, ол — төбемде!)
Күнің үшін қараны әппақ дегізіп,
Қорлық болар зорлық жасау өлеңге.

Толық

Адасқақ

  • 0
  • 0

Беу, Жайық, қарашығы жанарымның
Мен де бір маңып кеткен маралыңмын.
Батысқа ішім күйіп қарай берем,
Шығыстан шыққан сайын ағарып Күн.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер