Өлең, жыр, ақындар

Айнамкөз

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1806
(Сәуле Жанпейісоваға)

Жаратқанға созған қол
жасын қиып жалғанбай,
Күй кешесің бір түрлі
өрт ішінде қалғандай.
Өксік, ыза, өкініш,
аңсау, сүю... армандай,
Өзіңе -өзің үңіліп...
мұң басады малмандай.
Жауға шапқан жалғыздай
жаннан безіп,шегінбей
Біздің аңсар —ұлы аңсар
Қазтуғанның кегіндей.
Қамау, қақпай көп көрген
тұтқындағы бегімдей,
Қырық қылдан өрілген
қылқобыздың шегіндей.
Күрсінеді Айнамкөз
астарында кермек үн,
Қотарғандай ішіңді
құты қашар пенденің.
Бір жұмбақ мүң лып етіп
бетін сүйсе перненің,
Мен түрамын теңселіп,
түбін қазып зердемнің.
Тамсана алсаң, тамсан ал!
Биік десе биіктей,
Әнші азайып кеткенде
Арқадағы киіктей.
Тама болып туғаны
адайларға күйіктей,
(Ән тыңдаған сәтіңде
өмір неткен сүйікті-ей?!)



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алатау

  • 0
  • 0

Алатау, сен де ғаріп, мен де ғаріп
Келеміз жүрекке мүң теңдеп алып.
Мен саған жыр оқиын, қасыма кел
Қайтеміз түсінбейтін елге налып.

Толық

Қобыз

  • 0
  • 0

Ақ ғаламды қара, қоңыр..жоқ!
Қызыл Бояуменен бұзып өтті туп-түзу.
Кетсін деп те мына өмірдің соры үдеп,
Осы оның отқа оранар жолы деп.

Толық

Құйын

  • 0
  • 0

Өзім барам!
Сол жаққа қарай-қарай көзім талған.
Кез еді Ер Төстіктей көзім талған —
Құсадан Жер бетілік мезі болған.

Толық

Қарап көріңіз