Өлең, жыр, ақындар

Айнамкөз

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1585
(Сәуле Жанпейісоваға)

Жаратқанға созған қол
жасын қиып жалғанбай,
Күй кешесің бір түрлі
өрт ішінде қалғандай.
Өксік, ыза, өкініш,
аңсау, сүю... армандай,
Өзіңе -өзің үңіліп...
мұң басады малмандай.
Жауға шапқан жалғыздай
жаннан безіп,шегінбей
Біздің аңсар —ұлы аңсар
Қазтуғанның кегіндей.
Қамау, қақпай көп көрген
тұтқындағы бегімдей,
Қырық қылдан өрілген
қылқобыздың шегіндей.
Күрсінеді Айнамкөз
астарында кермек үн,
Қотарғандай ішіңді
құты қашар пенденің.
Бір жұмбақ мүң лып етіп
бетін сүйсе перненің,
Мен түрамын теңселіп,
түбін қазып зердемнің.
Тамсана алсаң, тамсан ал!
Биік десе биіктей,
Әнші азайып кеткенде
Арқадағы киіктей.
Тама болып туғаны
адайларға күйіктей,
(Ән тыңдаған сәтіңде
өмір неткен сүйікті-ей?!)



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Игілік

  • 0
  • 0

Ару суйдім ерінімді күйдіріп,
Шарап іштім шараяққа қуйдырып.
Соның бәрін жүрегіме сыйдырып,
Мен өзіңнен алып кеткем, Игілік.

Толық

Сот

  • 0
  • 0

Аң — аң. Құс — кұс. Адамды — адам дегенге,
Сенейін бе! ? (Мен — төменде, ол — төбемде!)
Күнің үшін қараны әппақ дегізіп,
Қорлық болар зорлық жасау өлеңге.

Толық

Мұқағали

  • 0
  • 0

Аза тұтқан аққудай,
Жалғыз басың қаңғырып.
Жалғыз өзің жүрсің бе,
Мәңгілікте мәңгіріп.

Толық

Қарап көріңіз