Өлең, жыр, ақындар

Айнамкөз

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1527
(Сәуле Жанпейісоваға)

Жаратқанға созған қол
жасын қиып жалғанбай,
Күй кешесің бір түрлі
өрт ішінде қалғандай.
Өксік, ыза, өкініш,
аңсау, сүю... армандай,
Өзіңе -өзің үңіліп...
мұң басады малмандай.
Жауға шапқан жалғыздай
жаннан безіп,шегінбей
Біздің аңсар —ұлы аңсар
Қазтуғанның кегіндей.
Қамау, қақпай көп көрген
тұтқындағы бегімдей,
Қырық қылдан өрілген
қылқобыздың шегіндей.
Күрсінеді Айнамкөз
астарында кермек үн,
Қотарғандай ішіңді
құты қашар пенденің.
Бір жұмбақ мүң лып етіп
бетін сүйсе перненің,
Мен түрамын теңселіп,
түбін қазып зердемнің.
Тамсана алсаң, тамсан ал!
Биік десе биіктей,
Әнші азайып кеткенде
Арқадағы киіктей.
Тама болып туғаны
адайларға күйіктей,
(Ән тыңдаған сәтіңде
өмір неткен сүйікті-ей?!)



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ешқашан, еш жерде болмаған

  • 0
  • 1

Ешқашан, еш жерде болмаған
Секілді алғашқы әм, соңғы адам.
Қазақта екі-үш-ақ ақын бар,
Қанаты талса да қонбаған.

Толық

Сот

  • 0
  • 0

Аң — аң. Құс — кұс. Адамды — адам дегенге,
Сенейін бе! ? (Мен — төменде, ол — төбемде!)
Күнің үшін қараны әппақ дегізіп,
Қорлық болар зорлық жасау өлеңге.

Толық

Қызғыш

  • 0
  • 0

Өлсем сенің босағаңда өлемін,
Ақындарын ардақтаған өр елім.
Иесі бар иттер талап жатса да,
Киесіне шағынбаған бөрі едім.

Толық

Қарап көріңіз