Ақын
- 0
- 0
Әулие құрмандыққа Аполлонға
Әзірге ақын керек болмағанда,
Қанымда әуре-сарсаң дүниенің
Ол жүрер байқалмастан батып шаңға,
Жаңылғаным
Жалғанды «жазықты» деп жамандадым,Ол жазықтан өзімді амандадым.
Ойладым да отырдым ел табуға,
Заманнан жақсы досты таба алмадым.
Үш буынды өмірдің бәрі заман,
Жирендірген жұрт сөзі оны маған.
Кінә, салып, ойсызға иек сүйеп,
Орынсызға ұрынған өзім жаман.
«Адам таза, өмір қу, тиме!» деген
Ездің ісі өз көңілін билемеген.
Жамды, жарық дүниені жалғаншы
Әлдекімге соқтығып кимелеген.
Кінә менде, кеп менде, жазық менде,
Байлап, шешу жазықты қазық менде.
Уақытша жан қонақ біздің тәнге.
Адал, арам жегізер азық менде.
Пікірлер (2)
Пікір қалдырыңыз
Сәтімбекұлы Иманбектің жырынан
- 0
- 0
Терезеден келді де,
Мылтық сонда атылды.
Шейіт қылып оларды
Қызыл қанға батырды.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Жасулан
Керемет -
Еңлік басқа кім албасты
Қасқыр туралы түсіндерме -
Ақниет
Күшті
Асан Береке
Өте керемет өлең маған қатты ұнады
кайрат нуртас
оте керемет
маган унады