Өлең, жыр, ақындар

Үлгермеу

  • 21.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1473
Жаз жайлауды, қыс қыстауды қош көріп,
Күпшегінен сыр беріпті көш-көлік.
Өмір қысқа,
Қысқалықтың кесірі –
Ешкіммен де үлгермедім дос болып.

Қанша сайлы болса-дағы жарағым,
Қарауылдың ұшындамын, қарағым.
Өмір қысқа,
Қысқалықтың жақсысы –
қастасуға үлгере алмай барамын.

«Бес күндікті» мәңгілік деп,
Достасып
құшағымды кеппін оған босқа ашып.
Бір сұлумен сыр бөлмедім сүйісіп,
Бір сұлумен үлгермедім қоштасып.

Ұқсап тұрған қалт-құлт еткен қайыққа
Тіршілікті қалай тартам айыпқа?!
Үлгермедім таза тақыр кедей боп,
Үлгермедім және жөнді байып та.

Жарты тұтам жіп таққандай тебенге
Келте ғұмыр көнбейді екен тегі емге.
Үлгермедім...
Кетті үзіліп анашым
Аппақ сүтін енді ақтаймын дегенде.

Қамқор болмай қанатымды жайып кеп
(Мүмкін мезгіл,
Мүмкін бізде айып көп).
Ата күшін енді ақтаймын дегенде
Асқар таудай әкем кетті ғайып боп.

Алпыс асып айдалаға қашты ай-күн,
Алау едім,
Ақпан қысқан тастаймын.
Енді өмір сүрер кезде
Өзім де
өрт өмірмен «өкпелесе» бастаймын.

Өтер күндер бір күтсе де, бір күтпей,
Қас қағымы қағып қалған кірпіктей.
Бір жаманы – жақсысына жеткізбей,
Бір жақсысы – жаманына үлгертпей.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүген

  • 0
  • 0

Жамбасқа шідерісін баса құлар
Жан болдым жылқыңызға аса құмар.
Басында өрме жүген.
Түйін сайын

Толық

Тарсылдама, жүрегім...

  • 0
  • 0

Тарсылдама, жүрегім, тарсылдама,
Шәулі бол, – деп қайтесің баршынға ана?!
Жарыс емес,
Жан-жағым жаяу тірлік,

Толық

Тері

  • 0
  • 0

Соғымыңның терісіндей қыстағы
Бұл даланың көбейіп тұр дұшпаны.
Күтім еді мойыны мен сауыры,
Бүтін еді бауыры мен пұшпағы.

Толық

Қарап көріңіз